Toen ik voor het eerst in Nederland in een biologische supermarkt liep, voelde het bijna alsof ik een museum bezocht.
Alles was netjes gelabeld: “biologisch”, “puur”, “EKO-keurmerk” en wat al niet meer.
Daar zag ik hoe serieus ze het daar nemen. En het werkt ook, want sinds 2019 is de verkoop van biologische producten met 51% gestegen.
Maar hier in Suriname? Uit eigen ervaring merk ik dat weinig mensen echt weten wat biologische voeding betekent.
De meeste mensen denken dat “natuurlijk” of “onbespoten” hetzelfde is. En eerlijk gezegd, wie geeft ze ongelijk? Er is bijna geen voorlichting over. Geen spotjes op tv, geen uitleg in de winkels.
Wat ik vaak hoor is: “Ik plant mijn eigen groenten, dan is het toch biologisch?” En ja, dat voelt ook zo.
Want als je je sopropo of klaroen niet bespoten is, dan voelt dat al gezond. Maar officieel telt het niet als biologisch zonder certificaat.
En laten we eerlijk zijn: biologische spullen zijn duur. Soms 20 tot 50 procent meer. Voor veel gezinnen is dat geen optie.
Waarom zou je SRD 150 extra betalen voor een pakje biologische rijst als je met dat geld ook kip en groente kan kopen?
Wat ik ook zie: er is geen trendgevoel rondom biologisch eten. In Nederland posten mensen hun bio-smoothies op sociale media.
Hier kijkt niemand op als je zegt dat je ‘organisch’ eet. Misschien moet het eerst hip worden voor het hier aanslaat.
Tot die tijd blijven we gewoon eten zoals we altijd deden: met liefde, smaak en een beetje eigen logica.
Wil jij biologisch eten of vind je het overbodig?
Foto ter illustratie.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher bij GFC Nieuws.
Ze vergelijkt Surinaamse gewoonten met internationale trends in beauty, mode, voeding, culinair en reizen, en biedt zo frisse inzichten in de lokale lifestyle.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
