Weet je wat mij keer op keer raakt? Hoe wij Surinamers vaak weigeren nieuwe informatie te accepteren.
Het is alsof we vastgeroest zitten in een wereld waar verandering iets gevaarlijks is.
Vooruitgang vraagt om openstaan voor nieuwe ideeën, zelfs als ze oncomfortabel voelen.
Door de jaren heen hebben landen die we ‘ontwikkeld’ noemen één ding gemeen: ze absorberen nieuwe kennis en passen die toe.
Kijk naar technologie, gezondheidszorg of zelfs hoe ze onderwijs aanpakken. Ze leren, passen aan en gaan vooruit. Maar hier? Hier blijven we achter.
Neem bijvoorbeeld iets simpels als het verschil in brandveiligheid tussen elektrische en benzineauto’s. Gisteren las ik een artikel op deze site, compleet met onderzoeksdata die aantoonde dat elektrische auto’s per 100 voertuigen minder snel in brand vliegen.
En toch, de reacties op sociale media: “Nee dat kan niet, want ik zag ooit een elektrische auto in brand vliegen.” Logisch redeneren? Nul. Onderzoek? Negeer het maar.
Zelfs wanneer experts ons proberen te onderwijzen, blijven we zeggen: “Wij doen het al jaren zo, dus het is goed.” We houden vast aan het oude, zelfs als er keihard bewijs ligt dat het anders kan en beter werkt.
Misschien had Dharm Mungra gelijk toen hij zei dat een laag IQ een probleem is in ons land. Want het verklaart waarom veel mensen moeite hebben met het begrijpen en toepassen van complexe informatie.
Maar het gaat niet alleen om intelligentie. Het gaat om een mentaliteit. Zolang we blijven weigeren om te leren, blijven we waar we zijn: achteraan.
