Er wordt geroepen dat ex-president Chan Santokhi de gevangenis in moet. Wacht even….
Maar er is al ooit eerder een ex-president veroordeeld voor gevangenisstraf, maar die was gevlucht.
Nog erger, ex-president Chan Santohki en de huidige procureur-generaal (pg) lieten, mogelijk volgens een geheime afspraak, ex-president Desi Bouterse vluchten.
Hoe kan de NDP nu beweren dat de pg een VHP’er is en dus partijdig handelt en wandelt?
Als het gaat om corruptiebestrijding en goed functioneren van de rechtsstaat dan is er maar een politieke partij die geschiedenis heeft geschreven en dat is de VHP.
De persoon die op dit belangrijk democratische principe geschiedenis heeft geschreven, is ex-president Chan Santokhi.
Hij heeft als eerste een ex-president van Suriname, Bouterse van de NDP, die “frommelde”, corrupt was, mede-Surinamers heeft vermoord, het land in diepe schulden heeft gedompeld, laten berechten.
Niet de NDP, maar gewezen president Chan Santokhi, heeft dit voor elkaar gekregen. En dus groots applaus!
De NDP doet nu haar best om zichzelf wit te wassen, maar haar eigen geschiedenis laat haar niet los. Maar nu….
De wraak van de NDP is zuur en zwart
De SRD-koers is weer los en blijft stijgen. Er is geen beleid en de fors verhoogde salarissen van een klein groepje Surinamers maakt de massa jaloers en afgunstig.
De recente ontwikkelingen in Suriname maken één ding duidelijk: het is hoogstwaarschijnlijk niet langer een kwestie van óf, maar van wanneer de nieuwe Simons‑Rusland regering bepaalde personen uit VHP‑kringen als verdachten laat oproepen — en mogelijk tijdelijk in hechtenis laat nemen.
Een samenloop van teruggevonden bewijs, institutionele stappen en politieke signalen wijst sterk in die richting.
De NDP lijkt met deze acties haar eigen tekortkoming en historie te willen witwassen, te verbloemen en te maskeren.
De NDP heeft er belang bij om zo wraak te nemen op de VHP die haar eigen leider, de voor moord veroordeelde ex-President Bouterse, heeft vernederd.
Maar wat heeft het volk aan een wraakzuchtige NDP en haar slappe coalitiegenoten zonder beleid.
Waarom de druk toeneemt vanuit de NDP op de VHP’ers?
Door president Simons is al gesproken met de pg enkele weken geleden. Over de inhoud van het gesprek heb ik wel ideeën.
Ik vermoed dat de president heeft aangegeven dat de pg, personen binnen de organisatie moet vrijmaken om de nieuwe “corruptiedossiers” aandacht te geven. We weten van de 5.000 eerder gewiste e‑mails die zijn teruggevonden.
We weten van de graafmachines, contracten, hoopjes grind en de boten die waren opgeslagen.
Opvallend genoeg is er van alles is met de VHP-ministeries maar niet met de voormalige PL- en ABOP-ministeries.
Nu is de pg aan het kijken hoe ze dit gaat aanpakken om de indruk te wekken dat ze niet partijdig is en ook VHP’ers onder de loep te nemen.
De rol van de pg en het Openbaar Ministerie
Als de pg intern ruimte maakt — bijvoorbeeld door onderzoeksteams mandaat te geven of belemmeringen weg te nemen — ontstaat de mogelijkheid om personen stuk voor stuk grondig te onderzoeken en bij voldoende aanwijzingen als verdachten te kwalificeren.
Bij risico op belemmering of vluchtgevaar is voorlopige hechtenis een logisch instrument. Daarmee is het plausibel dat bekende VHP‑figuren binnenkort worden opgeroepen en mogelijk vastgezet.
Het is dus een kwestie van tijd of al de geoormerkte VHP’ers die worden als verdachten opgehaald en de gevangenis in gegooid, net als toen met Ashwin Adhin. Dan volgen er jarenlange processen en rechtszaken.
Ondertussen heeft de NDP haar doel bereikt en de stempel gedrukt op de VHP als de meest corrupte politieke partij van Suriname. Mission accomplished, wraak genomen voor Bouterse. Maar wat heeft het volk eraan?
Wie lopen risico?
Namen als ex‑ministers Sieuwdien en Kalloe worden publiek genoemd. Daarnaast zijn geassocieerden rond voormalig president Chan Santokhi die ook in onderzoeksnetten kunnen belanden.
Wanneer e‑mails, financiële stromen en fysieke sporen een patroon vormen, richt onderzoek zich vaak op meerdere schakels — van uitvoerders tot beleidsmakers en mogelijk hogerop als getuigen beginnen te spreken.
Maar ook de gewezen president Santokhi is geoormerkt. Hij is de target die vervolgens jarenlang zou moeten getuigen, procederen en zo nog meer. Net zoals het ook in andere landen is gegaan.
Internationale voorbeelden van berechting van politici
Vergelijkbare trajecten zijn internationaal voorgekomen, waarbij ook zeer hoge functionarissen en hun netwerken veroordeeld werden:
• Brazilië: Operation Car Wash leidde tot veroordelingen en gevangenisstraffen voor politici en zakenmensen; oud‑president Lula werd aanvankelijk veroordeeld (later deels ongedaan gemaakt).
• Zuid‑Korea: Oud‑president Park Geun‑hye werd afgezet en veroordeeld tot langdurige gevangenisstraf wegens corruptie.
• Zuid‑Afrika: Tijdens en na Jacob Zuma’s ambtstermijn werden meerdere medewerkers en zakenpartners onderzocht en aangeklaagd voor staatskaping en corruptie.
• Peru en Italië: Meerdere voormalige leiders en hun bekenden werden veroordeeld in langdurige corruptiezaken (bijv. Mani Pulite in Italië).
• Maleisië: Het bekendste voorbeeld is ex‑premier Najib Razak, veroordeeld voor betrokkenheid bij het 1MDB‑schandaal.
Najib kreeg meerdere veroordelingen en gevangenisstraffen wegens machtsmisbruik en het witwassen van miljarden dollars uit het Staat gefinancierde investeringsfonds; zijn veroordelingen lieten zien hoe onderzoekswerk, internationale samenwerking en beslagleggingen samen kunnen leiden tot vervolging van zeer hooggeplaatste politici.
Deze voorbeelden illustreren dat, zodra bewijsstukken en getuigen bijeenkomen, ook ex‑presidenten en hun naasten strafrechtelijk ter verantwoording kunnen worden geroepen. In Suriname zouden we dit ook kunnen gaan zien.
Vervangen van de pg noodzakelijk?
De NDP weet hoe het spel te spelen. Overal worden personen dagelijks uit hun functie ontheven. Allemaal zogenaamde VHP-benoemingen.
De NDP rekent keihard af. Dit terwijl de vorige regering vele NDP-benoemingen, in stand liet.
De wraakzucht zit duidelijk diep bij de NDP en heeft geen rationele basis. Het scenario van vervanging van de PG of andere politieke beïnvloeding van het OM is reëel en politiek beladen.
In meerdere landen leidde zo’n wisseling tot versnelde vervolgingen of juist politiek gemotiveerde acties, wat het vertrouwen in de rechtsstaat kan ondermijnen. Dit moeten we nog zien.
Conclusie
Voorlopig is het zo: als de president harkt, stijgt de SRD-koers, wordt het volk iedere armer en armer want ook deze regering heeft het volk voorgelogen dat ze alles beter zouden doen dan de vorige regering.
Iedere vijf jaar zijn politici het volk aan het gek houden. Eerste veel beloven zoals de NDP deed: OMO afschaffen (doen ze niet), Cambios sluiten (doen ze niet), de SRD-koers stabiliseren (lukt ze niet want ze weten niet hoe), Verhoogde salarissen terugbrengen (doen ze niet, ze genieten ervan).
Ze doen wel dingen die niet afgesproken zijn met het volk. Het volk kan nu niet anders dan alles slikken, want ook het volk heeft wraakzuchtig gestemd en kan nu geen kant meer uit. De kiezer die op de NDP heeft gestemd zit als een rat in de val!
In deze politieke vaudeville die zich in Suriname ontvouwt, zien we een tragikomedie van epische proporties.
De NDP, ooit zelf het mikpunt van justitieel onderzoek, probeert nu wanhopig de rol van moraalridder te spelen in een poging haar eigen duistere verleden te verdoezelen.
Het is als een goochelaar die probeert de aandacht af te leiden van zijn eigen trucs door beschuldigend naar het publiek te wijzen.
De ironie is zo dik dat dat er sprake is van wraak-obesitas: de partij die jarenlang geassocieerd werd met corruptie en machtsmisbruik, positioneert zich nu als de grote schoonmaker van de Surinaamse politiek. Het is alsof Al Capone plotseling de leiding over de FBI zou krijgen.
Maar laten we niet vergeten dat in dit theater van de absurd het Surinaamse volk de echte verliezer is.
Terwijl politici elkaar bestoken met beschuldigingen en tegenbeschuldigingen, blijft de economie kwakkelen, de koers van de SRD stijgen, en de kloof tussen arm en rijk groeien. Het is een klassiek geval van fiddelen terwijl Rome brandt.
De vraag die we ons moeten stellen is niet wie er als volgende in de gevangenis belandt, maar hoe we uit deze cyclus van wraak en tegenwraak kunnen breken. Hoe kunnen we een politiek systeem creëren dat niet iedere 5 jaar draait om het afrekenen met tegenstanders, maar om het opbouwen van een betere toekomst voor alle Surinamers?
Want zolang we gevangen blijven in dit spel van politieke vendetta’s, zal Suriname blijven stagneren.
Het land heeft leiders nodig die vooruit kijken in plaats van achterom, die bouwen in plaats van breken, en die verenigen in plaats van verdelen.
Dus ja, het is misschien slechts een kwestie van tijd voordat de NDP VHP’ers laat opsluiten. Maar de echte vraag is: wanneer zal het Surinaamse volk wakker worden en eisen dat hun leiders ophouden met deze kinderachtige spelletjes en beginnen met het echte werk van Surinamers opvoeden door het goede voorbeeld te geven?
Immers de tijd van “Neks no Fout” is voorbij. Die ligt begraven!
Dr. Ashwin Ramcharan RO
[disclamier]
