Het moet volgens mij een hele eer zijn om deel uit te mogen maken van het landsbestuur om zo invloed te kunnen uitoefenen op alle werkprocessen die ervoor zorgdragen dat het land draait als een goed gesmeerde machine.
Ik vergelijk de noodzakelijke, eerlijke ordening van de samenleving met het bouwen van een huis. Ik heb nog nooit gezien dat bouwvakkers eerst met de nok beginnen bij het neerzetten van een mooie woning volgens de professionele bouwtekening.
Dat is natuurlijk ook helemaal niet mogelijk. De opbouw begint bij het laagste punt van de woning, namelijk het aanleggen van een stevige fundering, en van daaruit werken ze laag voor laag naar boven tot het hoogste punt is bereikt.
In mijn optiek zou het fantastisch zijn om dit systeem ook toe te passen bij het adequaat ordenen van onze Surinaamse samenleving. Eerst zorgdragen voor de meest kansarmen en daarna verder naar boven toe naar rato ordenen. Het is hoognodig dat alle landsbestuurders daadwerkelijk uiting geven aan een evenredige ordening.
De leidraad zou moeten zijn: Wat de een toekomt, moet ook de anderen toekomen. Om een voorbeeld te noemen: Besluit de overheid een bepaald percentage salarisverhoging te geven, dan moet dat voor alle lagen van de bevolking gelden.
Dus ook voor de gepensioneerden, AOV’ers en mensen met een beperking. Dan pas kan er gesproken worden van een evenredige ordening van de samenleving.
En de vraag is dan natuurlijk: Hoe financieren we dat? Volgens mij hoeft dat helemaal niet ingewikkeld te zijn.
Iedereen weet dat Suriname het 17e rijkste land van de wereld is. Dat komt door de grote hoeveelheden natuurlijke bodemschatten. Via Google kom ik deze tekst hierover tegen: Volgens de Wereldbank zou, als gekeken wordt naar natuurlijke hulpbronnen – grondstoffen zoals hout, bauxiet, porseleinaarde, goud etc. – Suriname het 17e rijkste land ter wereld zijn. Nederland staat hierbij op een 19e plaats.
Sinds 1975 is er volgens mij nooit een ordening in de Grondwet opgenomen waaruit duidelijk naar voren moet komen dat alle opbrengsten van deze delfstoffen het land en de bewoners toebehoren.
Mocht dat wel zo zijn, dan is het de allerhoogste tijd om daarop een spijkerhard beleid uit te voeren, waarbij er politieke partijonafhankelijke organen geïnstalleerd zijn van strakke en strenge toezicht, controle vooral handhaving op deze bronnen van staatsinkomsten.
Hierbij is de btw-heffing naar rato zeer belangrijk om dat ook met name te laten gelden voor alle bedrijven in de sectoren goud, hout, olie, visserij, casino en cambio.
Ook het via de wet vastleggen van inkomen en bezit voor aantreden in het landsbestuur is een vereiste in het kader van evenredigheid.
Als deze consequente ordening er vanaf 1975 was geweest, dan was Suriname anno 2024 daadwerkelijk een van de rijkste landen op deze planeet.
Mijn vurige hoop en gebed is altijd dat het bovenstaande werkelijkheid wordt. Als we ons met z’n allen écht inzetten, de handen ineenslaan, de schouders eronder zetten en gaan voor wat het allerbeste is voor ons mooi Suriname en ál haar inwoners, dan is die werkelijkheid dichterbij dan we denken.
Francis Renfurm
