In zijn kerstpreek heeft bisschop Karel Choennie van Paramaribo de samenleving opgeroepen om Kerstmis te beleven als meer dan een feestelijke traditie.
Kerst is volgens hem een moment van bezinning, heling en hernieuwde verantwoordelijkheid voor de toekomst van Suriname.
De geboorte van Jezus, het Licht dat in de duisternis schijnt, blijft een blijvende uitnodiging om hoop vast te houden, juist in tijden van onzekerheid en verandering.
Hoop die niet teleurstelt
Choennie verwees in zijn preek naar het jubeljaar, waarin herhaaldelijk is benadrukt dat hoop niet teleurstelt.
Deze boodschap klinkt volgens hem bijzonder krachtig in een land dat worstelt met de erfenis van zijn verleden, maar tegelijkertijd voor nieuwe keuzes staat.
“Net als in Bethlehem,” stelde hij, “ervaren ook wij momenten van twijfel, maar steeds opnieuw ook de mogelijkheid van een nieuw begin.”
Erkenning van het verleden zonder verlamming
De bisschop stond uitgebreid stil bij de historische pijn die Suriname met zich meedraagt. Slavernij en contractarbeid noemde hij diepe wonden in het nationale bewustzijn.
Voorouders kwamen onder dwang of misleiding naar deze grond, en hun lijden én veerkracht mogen nooit worden vergeten.
Tegelijk waarschuwde Choennie ervoor om niet in bitterheid te blijven hangen. Kerst nodigt volgens hem uit tot verzoening: het erkennen van het verleden zonder erdoor verlamd te raken.
Ook de koloniale periode kwam aan bod. Hoewel het Surinaamse bewustzijn toen werd onderdrukt, groeide tegelijkertijd het verlangen naar rechtvaardigheid en zelfbeschikking.
In dat kader verwees hij naar het 8-decemberstrafproces als een pijnlijke, maar noodzakelijke herinnering aan het belang van waarheid en recht.
“Zonder waarheid is er geen heling,” aldus Choennie, “maar met genade kunnen littekens bronnen van kracht worden in plaats van verdeeldheid.”
Mijlpalen als tekenen van hoop
Choennie riep op om niet alleen terug te kijken op wat pijn deed, maar ook stil te staan bij wat bereikt is. De onafhankelijkheid van 1975 noemde hij een historisch keerpunt: geen eindpunt, maar het begin van eigen verantwoordelijkheid.
Hij sprak open over perioden van moreel en financieel verval en over een democratische rechtsstaat die onder druk stond, maar benadrukte dat het Surinaamse volk steeds weer weigerde de hoop op te geven.
Als bijzonder teken van verandering noemde hij de verkiezing van de eerste vrouwelijke president van Suriname. Dit historische moment opent volgens hem nieuwe perspectieven en bemoedigt jonge meisjes en vrouwen. Het is een signaal dat de samenleving in beweging is en bereid lijkt oude grenzen te doorbreken.
Ook het bezoek van het Nederlandse koningspaar plaatste Choennie in dat perspectief. Niet als louter ceremonieel moment, maar als een gelegenheid voor erkenning en dialoog, waarin ruimte ontstond om het verleden onder ogen te zien en tegelijkertijd te werken aan nationale eenheid binnen een diverse samenleving.
Toekomstige rijkdom vraagt moreel kompas
Vooruitkijkend wees de bisschop op de verwachte olie- en gasinkomsten die rond 2028 realiteit kunnen worden. Deze vooruitzichten bieden kansen voor betere voorzieningen, onderwijs en gezondheidszorg, maar brengen ook risico’s met zich mee. Economische rijkdom zonder moreel kompas kan volgens Choennie leiden tot nieuwe verdeeldheid.
Hij riep op tot keuzes waarin gerechtigheid, eerlijkheid en zorg voor de zwakkeren centraal staan. Zoals de wijzen hun gaven brachten aan het Kind in de kribbe, zo worden ook Surinamers uitgenodigd hun talenten, tijd en middelen te delen om een samenleving op te bouwen waarin niemand wordt buitengesloten.
Kerst als moreel kompas voor de samenleving
De kern van de kerstboodschap van bisschop Choennie is er een van nabijheid en verantwoordelijkheid. God werd mens, niet in pracht en macht, maar in eenvoud en kwetsbaarheid.
Dat vraagt volgens hem om bewuste keuzes: voor verbinding in plaats van polarisatie, voor vergeving in plaats van wrok en voor gezamenlijke verantwoordelijkheid boven eigenbelang.
Hij besloot zijn preek met een gebed voor het komende jaar, opdat dit gekenmerkt mag worden door wijsheid, moed en saamhorigheid, en dat iedereen in Suriname – ongeacht afkomst, kleur of geloof – zich thuis mag voelen. “Dat het licht van Kerst ons mag blijven leiden, vandaag en in de toekomst.”
