Brunswijk eist voorzitterschap DNA – oude patronen dreigen terug te keren

De politieke onrust in Suriname neemt toe nu ABOP-leider en huidig vicepresident Ronnie Brunswijk openlijk aanspraak maakt op het voorzitterschap van De Nationale Assemblee (DNA).

Critici waarschuwen dat precies datgene waarvoor men vreesde nu werkelijkheid dreigt te worden: de persoonlijke belangen van politieke kopstukken prevaleren opnieuw boven het landsbelang.

ABOP zet de toon nog vóór de formatie rond is

Er is op dit moment nog geen formele coalitie gevormd na de verkiezingen van 25 mei, maar de druk vanuit de ABOP om het voorzitterschap van het parlement op te eisen, zorgt al voor verhitte discussies.

Volgens politieke analisten wijst dit erop dat de partij van Brunswijk niet geleerd heeft van het verleden en opnieuw een koers vaart die vooral draait om macht en positie.

“Het gaat niet om Suriname of om het herstel van vertrouwen in de politiek,” zegt een betrokkene. “Dit is zuivere machtsdrang van een individu die koste wat kost een sleutelpositie wil bemachtigen.”

Kwetsbare coalitievorming rond NDP

Intussen heeft de NDP van ex-parlementsvoorzitter Jennifer Geerlings-Simons overeenstemming bereikt met enkele kleinere partijen: de NPS, PL (2 zetels), A20 (1 zetel) en BEP (1 zetel).

Samen met de eigen 18 zetels komt de NDP op een totaal van 26 – onvoldoende om zelfstandig een president en vicepresident te kiezen in DNA, waarvoor een tweederdemeerderheid van 34 stemmen vereist is.

De sleutelrol van de ABOP

Met de 8 zetels van de ABOP erbij komt het mogelijke coalitieblok precies op de vereiste 34 stemmen. De vraag rijst nu in hoeverre de NDP bereid is om tegemoet te komen aan de eisen van Brunswijk om tot een meerderheidscoalitie te komen.

Politieke waarnemers wijzen erop dat de NDP zich hiermee in een afhankelijkheidspositie begeeft, waarbij ze mogelijk moet inleveren op ethiek en integriteit.

Vrees voor omstreden VVV-scenario

Indien er geen tweederdemeerderheid wordt bereikt in het parlement, zal de verkiezing van president en vicepresident via de Verenigde Volksvergadering (VVV) moeten plaatsvinden.

Dit scenario roept bij velen nare herinneringen op aan de verkiezingen van 1996, waarbij de VVV in opspraak raakte wegens vermeende omkoping van volksvertegenwoordigers tijdens de verkiezing van wijlen president Jules Wijdenbosch.