In Suriname lijkt klagen voor velen bijna een tweede natuur. Of het nu gaat over de regen, hitte, de overheid, familie, de buren of zelfs de prijs van een broodje, er is altijd wel iets waar men zich over kan opwinden.
Het vreemde is dat het vaak lijkt alsof mensen er echt van genieten om iets te hebben om over te zeuren. Het klaaggedrag geeft een soort voldoening, alsof het hen een gevoel van controle geeft in een wereld die ze moeilijk begrijpen.
Wat drijft dit gedrag? Een belangrijke reden is misschien wel het gevoel van machteloosheid dat veel mensen in ons land ervaren.
De economische misère, de politieke rommel en de dagelijkse problemen creëren kennelijk een gevoel van onrust. Door te klagen, kunnen deze mensen hun frustraties uiten, zelfs als ze weten dat dit niets oplost. Het biedt een uitlaatklep.
Daarnaast speelt jaloezie bij ons in Suriname ook een rol. In onze samenleving waar status en uiterlijk vaak belangrijk zijn, kan klagen over anderen een manier zijn om zichzelf beter te voelen.
Zuurpruimen hebben soms moeite om andermans succes te verdragen en vinden troost in het wijzen op de fouten of tekortkomingen van anderen.
Ook een gebrek aan positiviteit en zelfreflectie draagt bij. Wie voortdurend focust op wat er mis is, heeft weinig ruimte om te genieten van wat goed gaat.
Voor deze mensen is het bijna ongemakkelijk als alles op rolletjes loopt; ze zoeken haast instinctief naar iets negatiefs.
Foto ter illustratie.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher bij GFC Nieuws.
Ze vergelijkt Surinaamse gewoonten met internationale trends in beauty, mode, voeding, culinair en reizen, en biedt zo frisse inzichten in de lokale lifestyle.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
