Het is een onderwerp waar veel mensen liever omheen praten, maar eerlijk is eerlijk: je hoort het vaak. “Surinaamse vrouwen zijn alleen maar uit op geld.”
Of: “Als je geen dikke portemonnee hebt, hoef je niet eens te proberen.” Het klinkt hard, maar ik hoor het steeds weer terug in gesprekken over relaties in ons land.
Nu ik zelf jarenlang in Nederland heb gewoond, weet ik dat dit niet alleen bij Surinaamse vrouwen speelt.
Ook vrouwen van Arabische, Oost-Europese en Antilliaanse afkomst worden met datzelfde beeld neergezet.
Wat al deze groepen met elkaar gemeen hebben? Ze komen uit landen waar het leven niet makkelijk is. Waar geld vaak het verschil maakt tussen overleven of ten onder gaan.
Wie ooit armoede van dichtbij heeft meegemaakt — echt geen geld hebben voor eten, medicijnen of school — die weet dat geld geen luxe is. Het is veiligheid. Rust. Zekerheid. En als je dat als kind hebt gemist, dan blijft dat gevoel hangen, ook later in relaties.
In Suriname komt daar nog bij dat we in een cultuur leven waarin mannen vaak als ‘provider’ worden gezien. Een man moet zorgen, regelen, betalen.
Veel vrouwen verwachten dat dan ook, bewust of onbewust. Want eerlijk is eerlijk: zelf financieel onafhankelijk worden is ook niet simpel.
Er zijn weinig goedbetaalde banen, opleidingen kosten geld en wie geeft je een lening om iets op te starten?
Dus ja, het lijkt soms alsof geld het belangrijkste is voor veel vrouwen.
Maar als je dieper kijkt, zie je dat het meestal niet om hebberigheid gaat, maar om overlevingsdrang. En dat maakt het eigenlijk best triest.
Foto ter illustratie.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.