Ramcharan: VHP verliest de komende 5 jaar mogelijk 80% van haar leden aan de NDP

vhp chan santokhi en harriet ramdien

In een ingezonden artikel aan GFC Nieuws uit analist dr. Ashwin Ramcharan felle kritiek op de huidige koers van de VHP. Volgens hem verliest de partij snel aan kracht, terwijl de NDP onder leiding van Ashwin Adhin terrein wint.

Zijn volledige visie leest u hieronder:

Zonder een geloofwaardige, charismatische en politiek weerbare tegenkandidaat tegenover de knappe, strategisch gevormde en steeds populairder wordende kroonprins van de NDP — Ashwin Adhin — dreigt de VHP de komende vijf jaar in politieke coma te belanden, met als eindstation een stille, onherroepelijke dood in de geschiedenis van de Surinaamse politiek.

En terecht. Een partij die het volk weinig te bieden heeft, zich achter domme bescheidenheid verschuilt en onstrategisch te werk gaat, waarvan de voorzitter door alle mede-politieke leiders gehaat wordt met als resultaat politiek isolement en zo een politieke “Paria” wordt, verdient het om te verdwijnen uit de Surinaamse politiek.

De VHP is een partij geweest waar menselijk en politiek talent werd en wordt weggejaagd. En men jaagt talent weg in de armen van de NDP. De geschiedenis van de VHP is hier duidelijk over. Laat u informeren hierover, bewijs genoeg uit het verleden en heden!

De aanhang van de VHP is geslonken, getuige de verkiezing van 2025, en nu gaat ook de hindoestaanse aanhang het schip verlaten. Want waarom zou de Ghetto Papa NDP met Ashwin Adhin de VHP-ers niet kunnen verleiden om de VHP te verlaten en zich aan te sluiten bij de Ghetto Papa NDP?

De VHP heeft niets te bieden dan een aantal oude grijze Santokhi vriendjes die nu over elkaar tuimelen om ze mekaar hebben opgelicht en zich opgelicht voelen door hun eigen voorzitter Chan, en dus ontevreden morren en roddelen achter de rug van Chan.

Dit is wat er nu, schandelijk, binnen de VHP gebeurd. Ze hebben niet genoeg lekkers gehad en zijn nu allemaal boos op Chan. Eerst het volk, nu ook de likkers binnen de VHP! Wat een vertoning!

Verlies van eigen bondgenoten en niet luisteren naar de onzichtbare in de samenleving

Er waait een gure politieke wind door het huis van de Vooruitstrevende Hervormingspartij (VHP). De partij, die nog maar vijf jaar geleden aan de vooravond stond van wat velen zagen als een nieuw tijdperk, dreigt nu af te glijden naar de politieke marge.

Onder het voorzitterschap van Chan Santokhi is de VHP, ooit bastion van strategisch inzicht en ethische standvastigheid, een schip geworden zonder kompas, waarvan iedereen eruit springt en zwemt naar een schip met aantrekkelijkere beloften genaamd Ghetto Papa NDP.

De VHP heeft met eigen hand haar lot bezegeld door het verliezen van haar oude bondgenoten. Maar dat is niet eens zo erg. Het ergste is het volgende: Onder Chan Santokhi heeft de VHP zich compleet vervreemd van het volk. De grootste klacht van VHP-ers is “Onze voorzitter luistert niet”. Maar niemand durfde dit tegen hem te zeggen.

En nog steeds roddelen ze achter zijn rug om, maar niemand durft het op te nemen tegen hem. Dit is typisch de mentaliteit van de VHP-ers. Mak en vooral opportunistisch, wat ik bordeel gedrag en mentaliteit noem!

Geen ABOP meer, geen NPS, geen PL, als bondgenoten. De coalitie die in 2020 de NDP wist te verslaan, is volledig uit elkaar gevallen. Wat resteert is een partij die gevaarlijk geïsoleerd is geraakt, zonder rugdekking en zonder slagkracht.

Het resultaat? De NDP is in opmars, en het is geen toeval dat Ashwin Adhin slim en strategisch is gepositioneerd als de logische kandidaat voor het presidentschap na Oma Simons.

Ghetto Papa NDP speelt schaak, terwijl VHP troefcall speelt!

In de geschiedenis van Surinaamse politiek is het vaak gebleken: de NDP is niet te verslaan door een enkele partij. Alleen door brede samenwerking – zoals in het Front-tijdperk – kan Bouterse’s politieke machine worden gestopt.

Santokhi’s VHP heeft deze les genegeerd. De partij, ooit een symbool van vooruitgang en hervorming, is nu verworden tot een eenzame roeper in de politieke woestijn. En het volk luistert steeds minder.

De vooruitzichten zijn somber. Als Adhin zonder gedegen tegenkandidaat van de VHP richting presidentschap marcheert, zal de VHP massaal leden verliezen.

Niet alleen de jonge generatie die naar nieuwe leiders zoekt, maar ook oude structuren, activisten en financiers zullen hun heil elders zoeken. De partij die ooit met 20+ zetels de Kamer binnenstormde, kan straks geen dubbelcijferig aantal meer halen.

Wat nog verontrustender is: deze potentiële uitstroom aan leden zou niet naar de marges verdwijnen, maar rechtstreeks richting de NDP stromen.

De aantrekkingskracht van Adhin, gecombineerd met het vacuum aan leiderschap binnen de VHP, creëert een dodelijke cocktail voor politieke desertie.

Neem nou bijvoorbeeld de propagandist Marcel Oostburg van de NDP. Binnen de VHP is er niemand met zo een groot talent en propaganda kracht. Hier kom ik in een ander artikel nog uitgebreid op terug.

Een voorzitter zonder erfgenaam

Wat het scenario extra tragisch maakt, is dat Santokhi geen duidelijke opvolger heeft klaargestoomd. Integendeel: velen met potentieel zijn uitgeknepen of buitenspel gezet.

De partij heeft haar eigen kinderen opgegeten. En de overgebleven figuren – of het nu een ‘nasi-man’ of een ‘barra-vrouw’ is – hebben onvoldoende gewicht om het op te nemen tegen de retorische kracht en strategische diepgang, intellectuele en politieke vorming van een Ashwin Adhin en degenen die hem loyaal bijstaan binnen de Ghetto Papa NDP.

De VHP partijtop lijkt stuurloos, verslaafd aan politieke opportunisme in plaats van strategisch leiderschap. Waar is de nieuwe generatie? Waar zijn de jonge stemmen, de frisse denkers, de bruggenbouwers? Wie spreekt de taal van de jongeren, van de ondernemers, van de diaspora? Zeker niet de grijze bureaucraten die nu nog het stuur in handen houden.

Er is maar één weg vooruit: Santokhi moet zijn vertrek goed voorbereiden. Hij moet zijn bed netjes achterlaten. Hij moet zijn partij de ruimte geven om een sterke, charismatische en vooral geloofwaardige nieuwe leider te vinden. Geen partijmaskotte, “barra-vrouwen” of “nasi-mannen” maar slimme heren en dames, niet ouder dan 35 jaar die begrijpen hoe

Artificial Intelligence werkt, die belezen en vooral breed georiënteerd zijn qua intellect en stijlvol mondig zijn. Geen vergulde suffers.

VHP de komende 5 jaar in Coma of Battle ready?

De klok tikt. De VHP heeft nog een kans, maar die kans is dun als een garenspriet. Alleen door zelfreflectie, strategisch denken, actieve talent scouting en het opstellen van een sterke presidentskandidaat, die sterker is dan Ashwin Adhin, kan de partij ontsnappen aan haar dreigende marginalisering.

De partij moet nú gaan bouwen aan geloofwaardigheid, en dat begint met eerlijkheid. Eerlijkheid over de fouten van de afgelopen vijf jaar.

Eerlijkheid over de interne spanningen. Eerlijkheid over het verlies aan moreel gezag. Alleen met een grondige interne evaluatie, ondersteund door externe kritische geesten en onafhankelijke denkers, kan de VHP zichzelf opnieuw uitvinden.

De urgentie van leiderschap

De volgende verkiezingen zullen geen gewone verkiezingen zijn. Ze zullen bepalend zijn voor de economische en geopolitieke koers van Suriname in de grotere wereld. En als de VHP hierin niet met overtuiging en kracht acteert, zal ze verworden tot een voetnoot in de politieke geschiedenis van het land.

De Ghetto Papa NDP heeft de aanval al ingezet met haar kroonprins Ashwin Adhin. De VHP moet zich afvragen: wie hebben wij daar tegenover te zetten?

De boodschap aan de VHP is simpel: wees geen partij van gisteren. Wees een partij van morgen. En besef dat je toekomst begint met het erkennen van je fouten van vandaag.

Laat de partij zich herbronnen, en opnieuw aansluiten bij het volk. Want alleen dan, en slechts dan, is er nog hoop op een wedergeboorte van betekenis.

Het is aan Chan Santokhi als voorzitter om nu persoonlijk en actief te gaan scouten naar de nieuwe VHP leider die uit beter en mooier hout gesneden is de Ashwin Adhin.

Geen politie, geen militair, maar een charmantere intellectueel dan Ashwin Adhin, die broodje sardien kan eten met het volk van Suriname, kan lachen en dansen, en vooral luistert naar wat het volk anno 2025 wil.

PS: dat evaluatie rapport van de VHP moet beginnen met Hoofdstuk 1: Wat kon onze voorzitter beter doen van 2020-2025 en wat voor type voorzitter heeft de VHP nodig voor de toekomst?