Het kostenplaatje van Suriname’s vergaderzaal dilemma

2 bouw dna gebouw

OPINIE – Het is weer zover: Surinamers spannen zich in om elkaar te overtroeven op basis van diverse argumenten tegen of om elkaar te overtuigen van de meest correcte aanpak met betrekking tot de bouw van een vergaderzaal voor de Nationale Assemblee.

Het is onwerkelijk hoe bepaalde zaken door super(quasi)wetenschappers, betweters en politici verkeerd worden aangepakt.

Eens stond er een imposant gebouw aan de H.A E. Aronstraat nr. 2, huisvesting voor “Het Parlement van Suriname” en later “De Nationale Assemblee.” Efficiënt en functioneel, inclusief de vergaderzaal, heeft het naar tevredenheid gefunctioneerd, zelfs na uitbreiding in 1987.

Hoe kon het gebeuren dat in het herbouwde “DNA-gebouw” geen vergaderzaal was voorzien? De verantwoordelijkheid lijkt te liggen bij de vorige leiding van DNA en andere betrokken functionarissen.

Hoewel wat krap, hebben generaties er met genoegen deel van hun leven doorgebracht. Nu wil men een apart “Vergadercomplex” bouwen, wat absurd lijkt.

Is er mogelijk sprake van financiële manipulatie buiten het zicht van buitenlandse financiers? De kosten van het herbouwen van drie panden waren $3,2 miljoen USD, maar nu is er €6-7 miljoen nodig voor een extra vergaderzaal/complex. Hoe is dit mogelijk?

Het voorstel is om de ruimte binnen de herbouwde panden te herindelen en alsnog een representatieve vergaderzaal toe te voegen. Het gebruik van de oude vergaderzaal en koffiekamer kan hierbij helpen.

Andere suggesties zijn het creëren van een parkeervloer, een eetzaal, of zelfs een schuilkelder. Deze heroverweging is cruciaal voor efficiëntie en verantwoordelijk gebruik van middelen.

Y. Hermelijn (gewezen lid van De Nationale Assemblee)

DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud