Gran Morgu onder een nieuwe wind: Krijgt Suriname nu écht regie over zijn rijkdommen?

De verkiezingen van 25 mei liggen achter ons, en als alles volgens planning verloopt, heeft Suriname uiterlijk 16 juli een nieuwe regering.

Aan het roer: de eerste vrouwelijke president van het land, Jennifer Geerlings-Simons.

Deze historische mijlpaal schept hoop, symboliek én verwachtingen. Maar de echte lakmoesproef ligt elders: hoe zal de nieuwe president omgaan met het Gran Morgu-project – hét megaproject in de olie- en gassector dat Surinames toekomst mede zal vormen?

Een erfenis op het bord van de nieuwe president

De nieuwe regering erft een project dat al in een vergevorderd stadium is, met belangen die tot ver buiten onze grenzen reiken.

Gran Morgu belichaamt een belofte van rijkdom, maar ook het risico van ongelijkheid, misbruik en ecologische schade. De vraag is niet óf dit project invloed zal hebben, maar voor wie het zal werken.

Regie nemen, transparantie eisen

Nu is het moment voor Jennifer Geerlings-Simons en haar regering om te tonen dat leiderschap verder gaat dan pionierschap. Ze moet het verschil maken op inhoud:

Zal zij de contracten openbaar maken?

Komen er duidelijke wettelijke kaders rond “local content”?

Wordt de participatie van Surinaamse burgers en bedrijven écht gegarandeerd?

Een vrouw aan de top is krachtig, maar vrouw-zijn is geen beleid. Alleen een scherpe koerswijziging in het grondstoffenbeleid kan Suriname bevrijden van het patroon waarin natuurlijke rijkdommen eerder vloek dan zegen zijn.

Local content: meer dan een politieke leus

Het idee dat Gran Morgu banen en inkomsten voor Surinamers genereert, klinkt goed – maar de realiteit is weerbarstiger.

Lokale ondernemers blijven vaak buiten spel, terwijl buitenlandse bedrijven en een kleine nationale elite de vruchten plukken.

De nieuwe regering moet direct werk maken van:

Een Nationaal Local Content Raamwerk met verplichtingen én sancties.

Kennisoverdrachtstrajecten voor jongeren en technici.

Openbare rapportage van wie wat verdient aan Gran Morgu.

Sponsors, deals en de geopolitieke arena

Suriname is klein, maar speelt ineens een rol in het grote spel van energie, macht en invloed. Olie-inkomsten trekken buitenlandse belangen aan – van multinationals tot staten.

De cruciale vraag is of deze nieuwe regering de rug recht houdt of zich laat meesleuren in deals waar het volk geen zicht op heeft.

Wie controleert de toezichthouders? Wie vertegenwoordigt de stem van de burger bij onderhandelingstafels? Dit is het moment om niet alleen te praten over good governance, maar het ook te doen.

Het grote risico: technocratische tunnelvisie

Er bestaat een reëel gevaar dat Gran Morgu vooral wordt behandeld als een economisch en technologisch dossier, terwijl het in wezen een maatschappelijk vraagstuk is. Zonder sociale, ecologische en genderbewuste afwegingen wordt Gran Morgu een dossier van de happy few.

President Geerlings-Simons heeft vaker gepleit voor integrale ontwikkeling. Nu krijgt ze de kans om die woorden om te zetten in daadkrachtig beleid.

Empowerment, equality, sustainability – mooie termen, maar wat betekenen ze als de winst van Gran Morgu niet voelbaar is in de portemonnee van de gewone burger?

Met Jennifer Geerlings-Simons aan het hoofd van de natie staat Suriname op een kantelpunt. Niet alleen omdat er voor het eerst een vrouw president is, maar omdat zij de koers kan bepalen in het grootste economische dossier van de komende decennia.

De vraag is: kiest zij voor brede welvaart, transparantie en nationale zelfbeschikking – of wordt Gran Morgu de volgende verloren kans in een lange rij?

Suriname kijkt toe. En rekent op meer dan symboliek.

Sheila Mijnals
UMA Legal Aid & Marketing