Het onderwijs in Suriname draait nog, maar achter de schermen broeit het. Steeds meer leerkrachten voelen zich overbelast, mentaal uitgeput en in de steek gelaten.
“Je houdt het vol op liefde voor het vak, maar hoe lang nog?” vraagt een ervaren leerkracht zich af in gesprek met GFC Nieuws.
Hoewel de scholen open zijn en de lessen doorgaan, is de werkdruk voor veel docenten ondraaglijk geworden.
Klassen zijn te groot, lesmateriaal moet vaak zelf worden ontwikkeld en begeleiding ontbreekt. “Na de laatste bel begint het werk pas echt,” klinkt het op vermoeide toon.
Een groeiend probleem is het tekort aan invallers en jonge aanwas.
Er zijn steeds vaker situaties waarin één leerkracht meerdere leerjaren tegelijk moet draaien. Jongeren kiezen liever voor beter betaalde en minder stressvolle sectoren, wat de toekomst van het vak onder druk zet.
Volgens onderwijsmedewerkers ontbreekt het niet alleen aan financiële middelen, maar vooral aan structurele waardering.
“Waardering is meer dan een bedankje. Het is investeren in begeleiding, in materialen, in loopbaanperspectief,” aldus een docent.
Zonder die fundamentele verbeteringen dreigt een stille uittocht van bevlogen krachten. De vraag die steeds vaker wordt gesteld binnen schoolmuren is pijnlijk duidelijk: hoe lang kunnen we dit nog volhouden?
Zolang structurele oplossingen uitblijven, dreigt de passie van velen te veranderen in frustratie.
De roep om verandering is volgens onderwijsgevenden die met GFC Nieuws hebben gesproken geen klaagzang, maar een noodkreet van mensen die het verschil willen blijven maken.
“Onderwijs is de basis van elke samenleving. Wie daarin investeert, investeert in de toekomst van Suriname. Het is tijd dat beleidsmakers luisteren, niet alleen met hun oren, maar met concrete actie. De klok tikt”, aldus een basisschoollerares.
Jennifer is hoofdredacteur bij GFC Nieuws.
Contact: jennifer@gfcnieuws.com of WhatsApp.
