Na de ongeregeldheden op Scheveningen afgelopen donderdagavond laait de discussie over integratie weer op. Op sociale media was PVV-leider Geert Wilders er als de kippen bij om met de vinger te wijzen.
Maar hoe zit het eigenlijk met Surinamers in Nederland? Zijn zij écht het voorbeeld van succesvolle integratie?
GFC Nieuws dook in de cijfers, onder meer van het CBS, en de uitkomst is opvallend. Van de vier klassieke groepen met een niet-westerse migratieachtergrond – Turken, Marokkanen, Surinamers en Antillianen – komen Surinamers er in veel opzichten het gunstigst uit.
Ze hebben gemiddeld het hoogste inkomen en zijn vaker aan het werk. Ook ontvangen ze minder vaak een bijstandsuitkering dan de andere groepen.
Vooral Surinaamse vrouwen doen het goed op de arbeidsmarkt. Hun arbeidsparticipatie is vergelijkbaar met die van autochtone vrouwen. Ter vergelijking: onder Turkse en Marokkaanse vrouwen van de eerste generatie is betaald werk juist minder vanzelfsprekend.
Ook op school presteren Surinaamse Nederlanders relatief gunstig. Het opleidingsniveau ligt weliswaar nog onder het gemiddelde van autochtonen, maar het verschil wordt kleiner.
Wel kiezen Surinaamse leerlingen nog vaak voor het vmbo, deels een erfenis van eerdere generaties die weinig onderwijskansen kregen.
Wat écht opvalt: de taal. Surinamers spreken vrijwel allemaal goed Nederlands. Dat verschil is groot in vergelijking met bijvoorbeeld Turkse en Marokkaanse migranten, van wie een aanzienlijk deel moeite heeft met de taal. De tweede generatie Surinamers groeit zelfs vaak eentalig of tweetalig Nederlands op.
Toch is er niet alleen goed nieuws. Ook onder Surinaamse jongeren is het verdachtenpercentage in de criminaliteitscijfers verhoogd – al liggen de cijfers lager dan bij Marokkaanse of Antilliaanse jongeren.
Belangrijk detail: de trend is dalend. In de afgelopen vijftien jaar is het aantal verdachten onder Surinaamse jongeren bijna gehalveerd.
Op sociaal vlak zijn de verschillen nog duidelijker. Surinamers wonen vaker in gemengde buurten, hebben veel contact met autochtonen en trouwen het vaakst buiten de eigen groep. Volgens cijfers voelt een grote meerderheid zich thuis in Nederland – meer dan bij andere grote migrantengroepen.
Surinamers wonen inmiddels al meer dan vijftig jaar in Nederland. Dat lange verblijf speelt een belangrijke rol in hoe ver de integratie is gevorderd.
Hoewel er nog werk aan de winkel is, laten de cijfers én de ervaringen zien dat Surinamers een stabiele plek hebben veroverd in de Nederlandse samenleving. Misschien zijn ze inderdaad het stille voorbeeld waar zo vaak naar gezocht wordt.
