Wel heel absurd dat Venezuela ook Surinaamse wateren claimt

venezuele grensgeschil guyana en suriname

Venezuela heeft het ook gemunt op Surinaamse wateren, inclusief de exclusieve economische zone binnen de 200 zeemijlen.

Een kaart gepubliceerd door de Financial Times toont deze omstreden territoriale claim.

Opvallend is dat de claim ook het gebied richting Suriname omvat, met name Blok 58. Het vaststellen van onze zeegrens is echter al afgerond na het Arbitrage Tribunaal inzake de VN Conventie over de rechten van de zee (UNCLOS) haar bevindingen in 2007 had gepresenteerd, waarmee verdere discussie overbodig leek.

Venezuela’s strategische motivatie

Venezuela lijkt met deze claim vooral te mikken op onze visgronden en olie. Een interessant perspectief is dat deze agressieve stap wellicht meer te maken heeft met het versterken van hun claim tegen Guyana dan met werkelijke aanspraken op Surinaamse wateren. Desalniettemin is de absurditeit van de claim evident, en het is teleurstellend dat onze regering in het licht van het grensdispuut met Guyana een afwachtende houding aanneemt.

Gemiste kansen en laffe houding

Onze regering lijkt af te zien van het inschakelen van het Internationaal Gerechtshof (ICJ) om het grensgeschil met Guyana op te lossen. Dit in tegenstelling tot de duidelijke uitspraak van het Arbitrage Tribunaal in 2007. Het lijkt erop dat nationalistische belangen ver te zoeken zijn, en de huidige passieve benadering kan funest uitpakken. Het is jammer dat onze machthebbers niet de moeite nemen om de implicaties van het conflict met Guyana te begrijpen, omdat deze nauw verbonden zijn met de argumenten die ook in het conflict met Venezuela spelen.

Nationaal belang en roep om actie

Het is cruciaal dat onze regering beseft dat de uitkomst van het conflict met Venezuela gevolgen kan hebben voor ons grensgeschil met Guyana. Het lijkt erop dat de Venezolaanse dreiging wellicht een strategie is om Suriname uit haar passieve houding te schudden en actie te ondernemen tegen de agressie van Guyana.

Een vreedzame gang naar het ICJ, in plaats van een zinloze dialoog die al 52 jaar voortduurt, zou de bescherming van ons grondgebied op de agenda van ons land moeten plaatsen. In tijden van nood wordt duidelijk wie de ware leiders zijn, en het is van belang dat onze machthebbers deze verantwoordelijkheid serieus nemen.

Een kritische burger

DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud