In het dagelijks leven valt het wel eens op dat jongeren uit Suriname vloeiender Engels lijken te spreken dan hun leeftijdsgenoten in Nederland.
Volgens lifestyledeskundige en trendwatcher Patricia Wong, die in gesprek is met GFC Nieuws Lifestyle, is dat geen wetenschappelijke conclusie maar wel iets wat ze regelmatig ervaart in haar omgeving en gesprekken.
Ze vertelt hoe ze onlangs vier Nederlandse jongeren onder de 25 jaar ontmoette die een vertaalapp moesten gebruiken om eenvoudige Engelse zinnen te begrijpen.
“Dat verbaasde me, want ik had verwacht dat deze generatie met al hun internationale online contacten het Engels moeiteloos zou beheersen,” zegt Wong.
Toch blijkt uit onderzoek van GFC Nieuws dat Nederland officieel nog steeds bovenaan staat in internationale ranglijsten.
Het land behaalt de eerste plaats in de EF Education First English Proficiency Index (EPI) onder niet native Engelstalige landen, met een score van 636 in 2024. Ook schat EF Education First dat 90 tot 93 procent van de Nederlanders zich in het Engels kan redden.
Maar waarom lijkt het dan alsof Surinaamse jongeren natuurlijker klinken in het Engels? Wong ziet daar meerdere redenen voor.
In Suriname groeien jongeren op met een meertalige omgeving waarin Nederlands, Sranan Tongo en Engels door elkaar worden gebruikt.
Daarnaast kijken veel jongeren Engelstalige video’s en TV zonder ondertiteling, wat hun oor traint voor straattaal en intonatie. Engels geldt bovendien als modern en internationaal, iets wat jonge Surinamers met trots uitdragen.
Volgens Wong leren Nederlandse jongeren Engels vaak op een schoolse manier, met nadruk op grammatica in plaats van natuurlijke spraak.
Surinamers daarentegen gebruiken het vaker in sociale situaties, muziek en familiecontacten met de VS of de Cariben.
Het verschil zit volgens haar niet in kennis, maar in klank en spontaniteit. Surinamers horen en voelen Engels vaker dan ze het leren.