Waarom een gebroken hart zoveel pijn doet en wat je eraan kunt doen

Liefdesverdriet is misschien wel één van de meest intense menselijke emoties. Het voelt alsof een deel van jezelf plotseling ontbreekt, alsof elke herinnering aan die ander een steek in je hart veroorzaakt.

Maar waarom doet het zo ongelofelijk pijn? De wetenschap kan daar een verrassend duidelijk antwoord op geven. Het heeft veel te maken met dopamine.

Dopamine is de neurotransmitter die ons een gevoel van plezier, beloning en geluk geeft. Tijdens verliefdheid schiet deze stof letterlijk door ons systeem, waardoor we ons euforisch, energiek en verbonden voelen met de ander.

Wanneer die connectie abrupt stopt, bijvoorbeeld door een breuk, stort dat beloningssysteem in. Het lichaam mist de “dopamineshot” die het gewend was en dat veroorzaakt zowel emotionele als fysieke pijn.

Je voelt je leeg, verdrietig, soms zelfs fysiek ongemakkelijk.

Hoe ga je hiermee om? Erken dat het pijn doet. Het negeren of wegdrukken van emoties vertraagt herstel.

Wees actief bezig. Lichaamsbeweging, creativiteit, nieuwe ervaringen en sociale contacten stimuleren opnieuw de aanmaak van dopamine, maar op een gezonde manier.

Zoek afleiding die je echt energie geeft, niet alleen tijdelijke troost.

Wees bovendien geduldig met jezelf. Liefdesverdriet is een natuurlijk herstelproces van het brein en het hart.

Door jezelf ruimte te geven, bewust te bewegen en verbinding te zoeken met anderen, zul je langzaam weer controle krijgen over je emoties.

Het voelt misschien oneerlijk en zwaar, maar deze pijn is tijdelijk en wie ermee leert omgaan komt er sterker uit.

Ida Thornhill