Surinamers met Nederlands paspoort moeten dankbaar zijn voor hun nationaliteit

Ik hoor het vaak: Surinamers in Nederland die vol ontevredenheid praten over het land van de kolonisator. En eerlijk gezegd begrijp ik hun frustraties soms.

Maar laten we niet vergeten hoe ongelooflijk bevoorrecht we zijn met een Nederlands paspoort. In figuurlijke zin zouden we op onze blote knieën God mogen danken voor deze unieke positie.

Dat paspoort opent deuren die voor velen in Suriname gesloten blijven. Onbeperkte toegang tot Europa, het recht om te werken, te studeren en te wonen in welvarende landen – deze voordelen zijn een luxe die we vaak voor lief nemen.

Terwijl Surinaamse Nederlanders in vrijheid leven, zitten veel van hun soortgenoten in Suriname vast in een systeem dat hen nauwelijks kansen biedt. Mensen overleven daar met een hongerloontje, terwijl ze keihard werken om hun gezinnen te onderhouden.

Wat me raakt, is hoe vaak die ongelijkheid wordt vergeten. Terwijl wij klagen over hoge kosten of bureaucratie, zouden velen in Suriname alles geven om diezelfde “problemen” te hebben.

Hun dromen van een beter leven blijven vaak onbereikbaar, simpelweg omdat ze niet de middelen of het paspoort hebben om verder te kijken dan hun eigen land.

Surinaamse Nederlanders hebben een verantwoordelijkheid. In plaats van Nederland af te kraken, zouden we onze energie kunnen gebruiken om iets te betekenen voor onze familie en vrienden in Suriname.

Want eerlijk is eerlijk: zonder dat paspoort zouden onze levens er heel anders uitzien.

Foto ter illustratie.