De laatste tijd hoor ik zorgwekkende verhalen over de datingscene in Suriname.
Vooral van mijn single vriendinnen, de meesten in de dertig. Tegelijkertijd hoor ik van mannen in dezelfde leeftijdsgroep hoe zwaar ze het hebben.
Niet financieel, maar emotioneel. Ze voelen zich eenzaam.
Ze proberen oprechte connecties te maken, maar zeggen vaak: hoe meer moeite je doet, hoe verder ze van je wegdrijven.
En daarin zit precies het probleem. Want bij echte interesse hoeft een man geen bergen te verzetten. Het klikt gewoon of niet.
Toch zie ik hoe veel vrouwen zich tegenwoordig door het nachtleven bewegen alsof ze op jacht zijn naar privileges in plaats van partners.
Ze accepteren drankjes, cadeautjes, en etentjes alsof het niets is. Een hamburger van 500 SRD? Geen probleem, als iemand anders betaalt.
Mijn vriendinnen vertellen me eerlijk hoe mannen hen benaderen met alles wat ze hebben, in de hoop indruk te maken.
Maar wat krijgen die mannen uiteindelijk? Niets. Meer dan tachtig procent van de tijd spreken ze die vrouwen nooit meer na die ene date.
En wie blijft uiteindelijk hangen? Juist ja, de man die soms niet eens een cent heeft uitgegeven. De man die niets beloofde, maar wel zichzelf bleef.
Eerlijk is eerlijk, mijn mooiste relaties begonnen met een simpele wandeling in het park, toen ik nog in Nederland woonde.
Mijn advies aan mannen hier in Suriname: als ze je echt leuk vindt, hoef je niet te investeren in luxe. Dat gevoel hoort vanzelf te komen.
Geef geen aandacht aan vrouwen die materie eisen. Want dan ben jij uiteindelijk de investering die ze nooit van plan waren terug te betalen.
Foto ter illustratie.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher bij GFC Nieuws.
Ze vergelijkt Surinaamse gewoonten met internationale trends in beauty, mode, voeding, culinair en reizen, en biedt zo frisse inzichten in de lokale lifestyle.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
