OPINIE – Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft op staff level overeenstemming bereikt met de Surinaamse autoriteiten over de vierde evaluatie van het economische herstelprogramma, ondersteund door de Extended Fund Facility (EFF).
In dit artikel bespreek ik de belangrijkste aspecten van de overeenkomst en werpt een kritische blik op de voorgestelde maatregelen en toekomstige uitdagingen.
I. Positieve elementen van de overeenkomst
a. Economische stabiliteit: Het IMF benadrukt positieve resultaten, zoals begrotingsdiscipline en een strak monetair beleid, die hebben bijgedragen aan macro-economische stabiliteit. Dit heeft geleid tot groei, dalende inflatie en hersteld beleggersvertrouwen.
b. Toename van socialebijstandsprogramma’s: Het plan om een deel van het dividend te gebruiken voor het uitbreiden van socialebijstandsprogramma’s is lovenswaardig, evenals het verhogen van reële lonen en investeringen in groeibevorderende infrastructuur.
II. Economische prognoses en programma-uitbreiding
a. Groeiverwachtingen: De voorspelde economische groei van 2% in 2023 is een positief signaal, maar er zijn belangrijke risico’s op korte termijn, waaronder sociaal-politieke uitdagingen en capaciteitsbeperkingen.
b. Uitbreiding van het programma: Het feit dat het totaalprogramma nu op USD 650 miljoen staat, met een verzoek voor verlenging en verhoging, benadrukt zowel de impact als de voortdurende behoefte aan externe financiering.
III. Kritiekpunten en uitdagingen
a. Kortetermijnrisico’s: De erkenning van korte-termijnrisico’s, met name uitvoeringsproblemen door sociaal-politieke uitdagingen, is een zorg. Het identificeren van specifieke maatregelen om deze problemen aan te pakken, ontbreekt in de verstrekte informatie.
b. Begrotingsconsolidatie: Het gematigde tempo van begrotingsconsolidatie in 2024 is verstandig gezien het economisch herstel, maar de verlaging van de doelstelling voor het primaire saldo roept vragen op over de langetermijnhoudbaarheid van de schuldenlast.
c. Socialebijstandsprogramma’s: De trage uitbreiding van socialebijstandsprogramma’s is erkend, maar concrete plannen om deze uitbreiding te versnellen ontbreken. Specifieke maatregelen om beperkingen aan te pakken, moeten worden benadrukt.
Concluderend, kan gesteld worden dat terwijl de overeenkomst positieve stappen richting economisch herstel weerspiegelt, er kritieke uitdagingen blijven bestaan.
Een gedetailleerdere aanpak van korte-termijnrisico’s, langetermijnhoudbaarheid van begrotingsmaatregelen en versnelling van socialebijstandsprogramma’s is noodzakelijk voor een duurzaam en inclusief herstel.
De Surinaamse autoriteiten moeten ook blijven werken aan het vergroten van het vertrouwen van investeerders en het verminderen van afhankelijkheid van externe financiering voor een veerkrachtige economie op de lange termijn.
J. Mangru
DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud
