“Soms – en soms heel vaak – is de vijand van de vrouw een andere vrouw”

Een naaktfoto, verspreid via WhatsApp. Vertrouwen, verraden. Vrouw tegenover vrouw. En een mensenleven dat misschien nooit meer hetzelfde zal zijn.

De aangifte van de 38-jarige M.A. laat opnieuw zien dat vrouwen niet alleen bedreigd worden door patriarchale structuren, institutioneel geweld of seksuele intimidatie.

Nee, soms – en soms heel vaak – komt het gevaar uit onverwachte hoek: een andere vrouw, die misbruik maakt van een vertrouwensband om te kwetsen, te schaden en te vernietigen.

Volgens M.A. had zij een goede verstandhouding met haar buurvrouw K.W. Ze deelde haar huis, haar tijd, haar vertrouwen – en per ongeluk ook haar kwetsbaarheid.

Die kwetsbaarheid werd vastgelegd, zonder toestemming, op een moment van vanzelfsprekende veiligheid: net uit bad, thuis, in haar eigen ruimte. En dat moment werd niet gewist. Het werd doorgegeven. Naar buren, familie, schoonfamilie – een vernedering die zich als een virus verspreidde.

Waar blijft de sisterhood?

Het verhaal van M.A. is geen uitzondering. Het is een wrange illustratie van wat we te vaak zien: vrouwen die andere vrouwen publiekelijk proberen te schaden, te vernederen of te ontkleden – letterlijk én figuurlijk.

En dit gebeurt niet altijd uit jaloezie, zoals vaak wordt aangenomen, maar uit onopgeloste frustraties, machtsstrijd of gewoon een giftige behoefte om controle te hebben over een ander.

Wij van UMA Legal Aid & Marketing vinden dat het tijd is voor een stevig maatschappelijk gesprek over vrouwelijke solidariteit. Want als vrouwen elkaar blijven ondermijnen, wie beschermt ons dan? Als vrouwen elkaar verraden, wie kunnen we dan nog vertrouwen?

M.A. is niet alleen slachtoffer. Zij is ook een vrouw die haar recht zoekt, haar waardigheid verdedigt en zich uitspreekt tegen grensoverschrijdend gedrag.

Haar stap om aangifte te doen is moedig – vooral in een samenleving waar seksuele beelden vaak tegen vrouwen worden gebruikt, en waarin slachtofferbeschaming nog altijd springlevend is.

De politie heeft in dit geval adequaat gereageerd. Dat verdient erkenning. Maar het is slechts een begin. Deze zaak moet ons allemaal wakker schudden:

Waarom voelen mensen zich vrij om zulke intieme beelden te verspreiden?

Waarom is ‘vertrouwen’ geen veilige basis meer tussen vrouwen onderling?

Wat doen we als samenleving om slachtoffers zoals M.A. te beschermen en dadergedrag écht aan te pakken?

Een oproep tot bewustwording en actie

Wij roepen vrouwen op: laat je niet meeslepen in de giftige dynamiek van roddel, jaloezie of sensatie. Bescherm elkaars kwetsbaarheid. Respecteer elkaars lichaam. En als je een ander vertrouwt, wees dan diegene die dat vertrouwen waard is.

We roepen beleidsmakers op: stel het zonder toestemming delen van intieme beelden zwaarder strafbaar. Creëer bewustwordingscampagnes over digitale integriteit. En bovenal: bevorder vrouwelijke solidariteit, op school, in buurten en in online gemeenschappen.

Want de échte vijand van de vrouw, is niet de andere vrouw. Het is het systeem van wantrouwen, vernedering en schaamte waarin we elkaar blijven neerhalen.

Laat M.A.’s verhaal een keerpunt zijn.