OPINIE- In een tijd waarin nationale leiders onder het constante oog van het publiek staan, is de keuze van president Chan Santokhi om medische controles in Nederland te ondergaan nog steeds onderwerp van debat en speculatie op sociale media.
Hoewel het staatshoofd aangeeft dat het slechts een routinecontrole betrof, werd deze stap hem zwaar aangerekend door een kritisch publiek dat vond dat een dergelijke medische procedure net zo goed in eigen land had kunnen plaatsvinden.
Suriname, met zijn close- knit gemeenschap, heeft een traditie van directheid en openheid. Daarom werd de beslissing van de president om overzeese medische zorg te zoeken gezien als een daad van afstand nemen van zijn eigen gezondheidszorgsysteem.
Hoewel Santokhi stellig volhoudt dat het om een reguliere controle ging, blijft de vraag in hoeverre het vermijden van lokale medische diensten te maken had met privacy of mogelijk een gebrek aan vertrouwen in de binnenlandse gezondheidszorg.
Het feit dat deze kwestie nu weer opduikt, roept de vraag op of het gebrek aan transparantie rond de medische reis blijft knagen aan het vertrouwen van de bevolking.
Het gebrek aan informatie voedt speculaties en laat ruimte voor interpretatie, wat de algehele geloofwaardigheid van het staatshoofd kan beïnvloeden.
Hoewel privacy een legitieme zorg is voor elk individu, kan het voor een nationale leider een delicate evenwichtsoefening zijn tussen persoonlijke gezondheidskwesties en het tonen van vertrouwen in het eigen gezondheidszorgsysteem.
De president zou er goed aan doen om transparanter te zijn over de redenen achter zijn keuze en zo de bezorgdheid over zijn medische reis weg te nemen.
Naast de vermoedelijke gezondheidsredenen, wordt gesuggereerd dat de behoefte aan privacy een cruciale rol speelt in deze keuze.
Suriname staat erom bekend dat bijna niets een goed bewaard geheim blijft. Roddels verspreiden zich als een lopend vuurtje, en de regels van geheimhoudingsplicht worden vaak genegeerd.
In onze samenleving waarin privacy een zeldzaam goed is, zou het niet verwonderlijk zijn als de president ervoor kiest om zijn gezondheidszorgen buiten de grenzen van zijn geboorteland te behandelen.
