Robby Tjauw-Foe roept op tot respectvolle Dodenherdenking zonder verstoring

memorial-4529735 1280

Tijdens de Nationale Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam, waar de stilte centraal staat, werd dit jaar het moment van gezamenlijke herinnering plots verstoord door demonstranten.

In een opiniestuk aan GFC Nieuws pleit Robby Tjauw-Foe, wonend in Suriname maar met een blijvende verbondenheid met Nederland, voor respect voor de herdenking, zonder de stem van protest te onderdrukken.

Hij schrijft het volgende:

Het is tijd om alternatieve manieren van actievoeren te vinden die ruimte geven voor zowel herdenking als het bespreekbaar maken van hedendaagse onrechtvaardigheden.

Als Surinamer voel ik mij diep verbonden met Nederland en haar geschiedenis.

Op 4 mei herdenken we samen de slachtoffers van oorlog en onderdrukking.

Het is een moment van stilte – geen leegte, maar een ruimte vol betekenis. Juist die stilte verbindt ons, over grenzen en generaties heen.

Die verbondenheid voel ik niet alleen als buitenstaander, maar ook als iemand die leeft tussen twee werelden.

Onze geschiedenis is complex, soms pijnlijk, maar juist daarom begrijp ik hoe belangrijk herdenken is.

Mijn voorouders leefden onder het juk van koloniale overheersing.

Die verhalen draag ik met me mee, net zoals ik respect heb voor de stilte waarin anderen hun verlies herdenken.

Tijdens de nationale herdenking op 4 mei 2025 werd die stilte onverwacht verstoord door enkele demonstranten, midden in de twee minuten stilte.

Het verstoorde het moment abrupt – je merkte direct dat de sfeer omsloeg van verbondenheid naar spanning en onrust.

Hoewel hun boodschap waarschijnlijk voortkwam uit oprechte woede en verdriet, laat zo’n verstoring zelden ruimte voor écht luisteren, aan beide kanten.

Ik geloof dat echte erkenning niet ontstaat uit confrontatie, maar uit respectvolle dialoog.

De twee minuten stilte zijn een universeel erkennen van menselijk verlies, geen zwijgen over het heden. Juist dat maakt dit moment zo krachtig.

Er zijn waardige alternatieven om aandacht te vragen voor hedendaags onrecht.

Denk aan een eigen stiltemoment vóór of ná de nationale herdenking, of aan een vreedzame bijeenkomst op een andere locatie.

Ook kunst, stiltewandelingen of gezamenlijke gebeden kunnen krachtige vormen van protest zijn — die ruimte geven aan je boodschap, zonder het gedeelde moment van herdenking te verstoren.

Laten we de Dam niet gebruiken als podium voor verdeeldheid, maar als plek voor gezamenlijke herinnering en reflectie.

Protest is een recht – en ook een verantwoordelijkheid.

Op 4 mei is het de stilte die ons verbindt – en soms krachtiger spreekt dan woorden ooit kunnen.