Desgevraagd een reactie op: De rechtsgeldigheid van de benoeming
van de Procureur-generaal.
Met een inleiding die nergens naartoe leidt, met uitzondering van “de naleving van constitutionele waarborgen binnen het Surinaamse Rechtsstelsel”, hetgeen inderdaad essentieel is voor de beschouwing van het onderwerp, wordt getracht de ongrondwettelijke handeling waarbij de procureur-generaal in augustus 2023 door het hoofd van de regering president Santokhi werd benoemd, te rechtvaardigen.
Deze benoeming is middels wijziging van het Staatsbesluit van 6 november 1996, houdende Vormgeving van Wettelijke regelingen Staats- en Bestuursbesluiten (S.B. 1996 no. 54) tot stand gekomen.
Vanaf de onafhankelijkheid in 1975 tot de laatste benoeming van de vorige procureur-generaal ergens in het jaar 2016 zijn alle benoemingsmissives door de Raad van Ministers goedgekeurd.
Bij Staatsbesluit van 13 juli 2023 (S.B. 2023 no. 106) is de wijziging doorgevoerd in een nieuw artikel 6 regelende “een regeringsbesluit”.
Door het benoemen van de artikelen 141 lid 2, 116 lid 1 van de grondwet blijkt dat de schrijfster van het artikel geen snars begrijpt van de materie met betrekking tot het proces van besluitvorming voor bestuursbeslissingen.
Schandalig wordt het wanneer beweerd wordt dat een kennelijke omissie (dus over 48 jaren) bij Staatsbesluit van 13 juli 2023 (S.B. 2023 nr. 106) is hersteld.
Hoever kun je je verstand op nul zetten, voor zover aanwezig, ter verdediging van een ongrondwettelijke handeling van een despoot.
De totstandkoming van de regeringsvergadering
“Als wij hetgeen in artikel 110 lid d van de grondwet staat de revue laten passeren namelijk de president is bevoegd tot d. het desgewenst bijeenroepen en leiden van de vergaderingen van de Raad van Ministers, dan komen wij tot de conclusie dat er sprake is van twee typen vergaderingen die in regeringsverband gehouden worden.
De ene vergadering waarbij er sprake is van de Raad van Ministers voorgezeten door de vicepresident (voorzitter van de Raad) en een andersoortige vergadering die geleid wordt door de president waarbij de gehele regering aanwezig is te weten de president, de vicepresident en de Raad van Ministers, een regeringsvergadering dus.
Voorzitter Assemblee (gewezen vicepresident) dit zou u toch moeten weten? Het verschil tussen deze twee vergaderingen ligt bij het resultaat van de besluitvorming.
Bij de eerste vergadering is er sprake van een besluit van de Raad van Ministers dat nog de zegen moet krijgen van de President, wil er sprake zijn van een regeringsbesluit.
Bij de besluitvorming van de tweede vergadering is de zegen (goedkeuring) van de president tijdens de vergadering reeds gegeven, dus is er sprake van een regeringsbesluit”.
Uit het voorgaande blijkt dat wat ik eerder heb gesteld juist is, namelijk dat de toenmalige president ter voorkoming van een geschil in de vergadering met de vicepresident, die toen te kennen had gegeven dat hij geen voorstander was van de benoeming van deze vrouw tot procureur-generaal, een eigen regeringsvergadering met orde reglement is gaan opzetten, in strijd met onze constitutie.
De ontstane discussie is eerder het gevolg van de gebruikelijke middelmatigheid bij sommige van ons.
Eugène van der San
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor meer informatie of om zelf een ingezonden bericht te sturen, kunt u contact opnemen via [email protected] of direct via WhatsApp.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
