OPINIE – Het debacle rond de Open Markt Operaties (OMO) van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) heeft niet alleen het financiële stelsel van het land ontwricht, maar werpt ook ernstige vragen op over de competentie van de betrokken autoriteiten en de invloed van externe actoren zoals het Internationaal Monetair Fonds (IMF).
Minister Stanley Raghoebarsing van Financiën & Planning tracht het falen van de OMO te rechtvaardigen door te wijzen op het gebrek aan ervaring en diepgaande kennis binnen Suriname met betrekking tot dit complexe financiële instrument.
Echter, in plaats van de verantwoordelijkheid te nemen voor de genomen risicovolle financiële beslissingen, schuift hij de schuld deels af op het gebrek aan expertise.
De vraag die onvermijdelijk opkomt, is of het gebrek aan ervaring een valide reden is voor het nemen van beslissingen die nu het gehele financiële stelsel van Suriname lijken te destabiliseren.
Raghoebarsing erkent dat het IMF hogere rentetarieven adviseerde dan de inflatie, maar bekritiseert tegelijkertijd de reactie van de CBvS-leiding. Dit doet twijfels rijzen over de consistentie en effectiviteit van het beleid dat wordt geïmplementeerd.
Het roept de vraag op of de Centrale Bank in staat is om autonoom en adequaat te reageren op externe druk, zonder daarbij het financiële welzijn van het land in gevaar te brengen.
De bewering van de minister dat governor Roemer geen blaam treft, vereist een diepgaande kritische analyse. In plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor de situatie lijkt het erop dat de betrokken autoriteiten elkaar beschermen. Dit onderstreept de noodzaak van een transparante evaluatie van de besluitvormingsprocessen binnen de CBvS en de rol van externe adviezen, met name die van het IMF.
Het is van groot belang dat de verantwoordelijken ter verantwoording worden geroepen en er concrete maatregelen worden genomen om toekomstige crises te voorkomen. Het Surinaamse volk verdient transparantie, verantwoordelijkheid en een duidelijk pad naar herstel.
