Mungra: Van democratie naar autocratie – hoe de macht stilletjes verschuift

In de laatste fase van zijn regeerperiode heeft president Chandrikapersad Santokhi een reeks nieuwe commissies en werkgroepen in het leven geroepen.

Volgens DNL-voorzitter Dharm Mungra past dit in een patroon dat zich gedurende zijn bewind steeds opnieuw heeft herhaald: “de instelling van praatgroepen die nauwelijks leiden tot tastbare oplossingen.”

Hij zegt aan GFC Nieuws dat Santokhi in vijf jaar tijd — op basis van uitgelekte informatie — vermoedelijk meer dan 150 commissies heeft ingesteld.

“Hoeveel het er werkelijk zijn, blijft een mysterie, want transparantie hierover ontbreekt. Niet alle commissies zijn wereldkundig gemaakt, wat vraagtekens zet bij het principe van goed bestuur, een belofte waarmee hij ooit aantrad met als bekende slogan ‘Wo seti ing’.

Democratie of gecentraliseerde macht?

Volgens Mungra begon het beleid van Santokhi met een gestructureerde aanpak waarin commissies een duidelijke opdracht kregen.

Maar inmiddels is dit, zegt hij, verworden tot een systeem waarin vriendjespolitiek en partijbelangen overheersen.

De indruk wordt gewekt dat de regering zaken serieus aanpakt, terwijl de realiteit in de praktijk totaal anders is.

“In een democratisch land hoort macht verdeeld te zijn. Ministers worden benoemd, het parlement vertegenwoordigt het volk en de diverse autoriteiten, staatsorganen, staatsbedrijven en topfunctionarissen op de verschillende departementen hebben allemaal een wettelijke dan wel statutaire taak.”

Mungra maakt zich echter zorgen over de toenemende macht van het staatshoofd via presidentiële commissies.

“Als besluitvorming steeds vaker via presidentiële commissies verloopt — onder directe controle van slechts één persoon — dan verschuift de macht stilletjes van democratie naar autocratie. Dit is géén bestuur, dit is een centralisatie van macht in een democratisch jasje.”

Wat betekent dit voor Suriname?

Mungra is van mening dat deze aanpak het parlementaire proces ondermijnt en de transparantie belemmert.

“Het land wordt bestuurd via werkgroepen waarvan de uitkomsten onzeker zijn, terwijl de urgente problemen onopgelost blijven. Dit roept fundamentele vragen op over de bestuurscultuur onder Santokhi en de toekomst van democratisch leiderschap in Suriname.”

De DNL-topman benadrukt dat het volk duidelijke antwoorden verdient en een regering die problemen oplost in plaats van ze te verbergen achter een web van commissies.