De NPS’er Maya Parbhoe, die zich voorafgaand aan de verkiezingen sterk maakte voor het presidentschap, reageert kritisch op de stemkeuzes van het Surinaamse electoraat.
Parbhoe, die minder dan tweehonderd stemmen behaalde, stelt dat veel kiezers klagen over wanbeleid, maar desondanks blijven terugvallen op dezelfde politieke keuzes.
“Surinamers hebben in 2010 massaal afscheid genomen van president Venetiaan. In 2015 kreeg de NDP opnieuw vertrouwen, dat in 2020 werd ingewisseld voor een overweldigende steun aan de VHP,” stelt Parbhoe.
“Maar al gauw werd duidelijk welk beleid zou worden gevoerd: friends & family benoemingen, economische ongelijkheid, en het negeren van fundamentele belangen van de bevolking.”
Volgens haar volgden tal van controversiële beleidsbesluiten, zoals de zaak rondom Port of Nickerie, de komst van mennonieten, ontwikkelingen in Pikin Saron, de wijziging van statuten bij Staatsolie, ondoorzichtige OMO-constructies, en de samenwerking met het Chinese mijnbouwbedrijf Chinalco. Toch lieten velen zich op 25 mei opnieuw verleiden door de gevestigde partijen.
“Er is massaal gestemd op dezelfde partijen – NDP en VHP – die eerder onderwerp van kritiek waren. En toch kijkt men nu naar de NPS met beschuldigende vingers,” zegt Parbhoe.
“De kans om op partijen als NPS, A20 of DA’91 te stemmen werd genegeerd. Als je echte verandering wil, moet je er ook actief aan bijdragen.”
Parbhoe roept op tot bewustwording en politieke volwassenheid: “Suriname heeft geen behoefte aan keyboard warriors, maar aan kiezers die hun stem met visie gebruiken. Hopelijk wordt in 2030 daadwerkelijk gekozen voor het algemeen belang, en niet voor bekende gezichten met oude agenda’s.”
Sheryl D. Gallant maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
