Zomaar bij iemand voor de poort staan zonder iets te laten weten blijft in Suriname een gewoonte.
Veel mensen doen het nog steeds, vaak zonder slechte bedoelingen.
Vroeger deed ik het ook. Even langsgaan bij familie of een kennis in de avond was heel normaal.
Maar we leven nu in 2025. Steeds meer mensen vinden het ongemakkelijk als er ineens iemand voor de deur staat.
Ze voelen zich verplicht om hun planning om te gooien en tijd vrij te maken, ook als ze daar eigenlijk geen zin in hebben.
Toch durft bijna niemand te zeggen dat het niet uitkomt. Die sociale druk om vriendelijk en gastvrij te blijven is groot.
Toch is dat niet meer van deze tijd. Bijna iedereen heeft een telefoon. Een kort berichtje sturen of even bellen is zo gedaan. Het wordt juist als attent gezien als je van tevoren vraagt of iemand tijd heeft.
De manier waarop we met elkaar omgaan verandert langzaam. Wat vroeger vanzelfsprekend was, zoals spontaan op bezoek gaan, schuift nu richting plannen en afstemmen. Mensen hebben meer verantwoordelijkheden en zoeken rust in hun vrije tijd.
Toch blijven veel mensen vasthouden aan het oude patroon.
Misschien uit gewoonte, misschien uit angst om onbeleefd over te komen. Maar als we eerlijk zijn, is onaangekondigd bezoek vaak meer een last dan gezellig.
Foto ter illustratie.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.