Een schrijnende oproep uit de samenleving werpt licht op de kwetsbare positie van burgers die afhankelijk zijn van overheidssteun.
Een 42-jarige vrouw, die geamputeerd is aan haar linkerbeen en niet in staat is te werken, meldt aan GFC Nieuws dat zij al vijf maanden geen financiële ondersteuning meer heeft ontvangen, omdat haar kaart (voor sociale uitkering of financiële bijstand) is vervallen.
“Ik kan mijn huur niet betalen, ik kan nergens terecht en niemand legt me uit waar ik moet zijn om hulp te krijgen,” schrijft zij in een persoonlijke boodschap.
Volgens haar heeft zij meerdere pogingen ondernomen om haar situatie opgelost te krijgen, maar stuit zij steeds op gesloten deuren.
De noodkreet is niet alleen een persoonlijke getuigenis van wanhoop, maar legt ook een structureel probleem bloot: het gebrek aan adequate begeleiding en opvolging bij sociale vangnetten. De burger benadrukt dat ze nergens gehoord wordt en stelt zich de vraag: “Hoe moeten we verder in dit land?”
UMA: Systeem moet menselijker en toegankelijker
UMA Legal Aid & Marketing roept desgevraagd de overheid, in het bijzonder het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (Sozavo), op om dringend werk te maken van een laagdrempelig en mensgericht systeem voor mensen in nood.
Er moet duidelijke communicatie zijn over hoe en waar mensen hulp kunnen krijgen, en er moet beter toezicht komen op het functioneren van de uitbetalingssystemen.
Daarnaast pleit UMA voor het instellen van een speciaal meldpunt waar mensen met een beperking of andere kwetsbare omstandigheden versneld geholpen kunnen worden. Sociale rechtvaardigheid betekent ook dat niemand onnodig maandenlang hoeft te wachten op wat hem of haar toekomt.
