Felle kritiek op scheve verhoudingen in de rijstsector: boeren stinken naar zweet, opkopers naar geld

Boerenactivist Radjoe Bhikharie heeft in een krachtige oproep aan de samenleving aandacht gevraagd voor de moeilijke positie van Surinaamse rijstboeren.

Volgens hem is de huidige prijzenoorlog in de rijstsector geen politiek probleem, maar een structureel en seizoengebonden vraagstuk dat al decennialang speelt.

“De prijzenoorlog heeft niets te maken met welke regering er aan de macht is of welke minister toevallig aanzit,” stelt Bhikharie.

“Wereldwijd wordt de landbouw gesubsidieerd om voedselzekerheid en export te garanderen. Maar in Suriname weigeren beleidsmakers de juiste wet- en regelgeving te creëren om een win-winsituatie te scheppen voor boeren, opkopers én consumenten.”

Bhikharie benadrukt dat de samenleving juist achter de boeren zou moeten staan, in plaats van hen te bekritiseren.

“Terwijl boeren hard werken en ondanks lage prijzen toch zorgen voor rijst van goede kwaliteit, merk ik juist een groeiende boerenhaat. De consument begrijpt vaak niet hoe de keten werkt en beschuldigt boeren onterecht van hebzucht, alsof ze in weelde leven. Dat is een misvatting.”

De activist wijst erop dat ook vanuit de politiek verkeerde signalen worden afgegeven.

“Wanneer de minister van LVV zegt dat er geen ruimte is om boeren tegemoet te komen, wekt dat de indruk dat boeren alleen maar hun hand ophouden. Dat is absoluut niet waar. Boeren vragen geen luxe – ze vragen bestaanszekerheid.”

Volgens Bhikharie zou het verdwijnen van de rijstsector desastreuze gevolgen hebben voor Suriname.

“Als de rijstproductie instort, moeten we deviezen gebruiken om rijst te importeren. Dan zal de consument degene zijn die geen bordje rijst meer op tafel kan zetten. Dat raakt onze voedselbeschikbaarheid rechtstreeks.”

Bhikharie sluit af met een duidelijke boodschap aan de samenleving: “Heb geen aversie naar boeren. Ze stinken naar zweet omdat ze werken voor het land. De opkoper stinkt naar geld. Het gaat hier niet om subsidies voor verrijking, maar om het behoud van de sector en onze voedselzekerheid.”