De verkiezingen van 25 mei hebben pijnlijk duidelijk gemaakt dat politieke grootspraak niet altijd wordt beloond aan de stembus.
Ronnie Brunswijk, voorzitter van de Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelingspartij (ABOP), had luid verkondigd dat zijn partij dit keer zou gaan voor 100.000 stemmen.
De realiteit blijkt echter heel anders: met 26.059 stemmen en slechts 6 zetels blijft de partij ver verwijderd van de gehoopte doorbraak.
Hoewel ABOP zich met 6 zetels handhaaft in het parlement, kan bezwaarlijk worden gesproken van een klinkende overwinning. Integendeel, het resultaat is teleurstellend in verhouding tot de verwachtingen die Brunswijk zelf heeft gewekt.
Door het ambitieuze doel van 100.000 stemmen publiekelijk te stellen, heeft de partij haar eigen lat extreem hoog gelegd — en die vervolgens niet gehaald. Dat ondermijnt niet alleen de geloofwaardigheid van Brunswijk als partijleider, maar roept ook vragen op over het strategisch en politiek inzicht van de partijtop.
Gebrek aan visie of overschatting?
ABOP heeft zich de afgelopen jaren stevig geprofileerd in de regering, onder meer via de vicepresidentschap van Brunswijk. Maar in plaats van politieke winst, oogt het resultaat als stagnatie.
In een verkiezingsstrijd waarin de VHP onder vuur lag en de NDP zich opnieuw wist te positioneren, lijkt ABOP nauwelijks een alternatief te hebben kunnen bieden. Het gebrek aan inhoudelijke profilering, gecombineerd met populistische retoriek, blijkt niet genoeg om het vertrouwen van de kiezer op te eisen.
Het is niet de eerste keer dat Brunswijk zich rijk rekent voor een verkiezing, maar het is misschien wel de laatste keer dat kiezers daarin meegaan zonder kritische terugblik. Want wat heeft ABOP, behalve symbolische macht, werkelijk bereikt voor de achterban?
Coalitiedroom of politieke bijrol?
Met zes zetels heeft ABOP nog altijd de sleutel in handen bij het vormen van een nieuwe regering, vooral omdat geen enkele partij een meerderheid heeft gehaald. Maar het lijkt erop dat de partij deze rol met bescheidenheid moet benaderen. Een kingmaker zonder kroon is immers vooral een pion.
De komende dagen zullen uitwijzen of Brunswijk zich neerlegt bij een ondersteunende rol in een nieuwe coalitie, of opnieuw zijn gewicht overschat in de onderhandelingen.
N. Mohari
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor meer informatie of om zelf een ingezonden bericht te sturen, kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
