Als er één taart is die mij direct doet denken aan Suriname, dan is het wel bojo. Een simpele, maar heerlijke cassave-kokostaart die bijna op elk familiefeest op tafel stond.
Net als maïzenakoekjes was bojo vaak een van de eerste taarten die op was. Iedereen wilde een stukje.
Maar toen ik in Nederland woonde, merkte ik dat traditionele gerechten vaak een beetje worden aangepast.
Sommige Nederlanders en jonge generaties Surinamers maken gerechten gezonder door minder olie, zout of suiker te gebruiken.
Of ze maken er een vegetarische of veganistische versie van.
Ik moet toegeven, ik stond daar eerst een beetje sceptisch tegenover. Waarom zou je iets dat al zo perfect is, willen veranderen? Maar soms krijg je verrassende resultaten.
Ik herinner me nog goed dat ik op een feestje een stukje bojo kreeg dat nét iets anders smaakte.
De structuur was smeuïg, de smaak was lekker, maar er miste iets… Bleek dat er geen kokosmelk in zat!
In plaats daarvan was magere yoghurt gebruikt. En eerlijk? Ik vond het verrassend lekker. Kokosmelk bevat veel calorieën en verzadigd vet, terwijl yoghurt een lichtere en frisse touch gaf.
Voor de smaak waren er nog een paar kokosvlokken overheen gestrooid, zodat de kokossmaak niet helemaal verloren ging.
Natuurlijk zal de traditionele bojo altijd een speciaal plekje in mijn hart (en maag) houden.
Maar deze lichtere versie? Die ga ik zeker vaker maken. Misschien moet ik ook eens experimenteren met een vegan variant. Wie weet, misschien smaakt die ook beter dan verwacht!
