Een groeiend aantal jonge Surinamers overweegt serieus om te emigreren naar Nederland.
Niet alleen vanwege de lage lonen en beperkte toekomstperspectieven in eigen land, maar vooral door de aanstekelijke verhalen van familieleden die daar al wonen.
In gesprekken met GFC Nieuws vertellen jongeren dat hun neven, nichten en andere familieleden uit Nederland regelmatig contact opnemen en vertellen over hun leven daar: stabiele banen, een fatsoenlijk maandsalaris, zorgtoeslag, goed openbaar vervoer en de mogelijkheid om op termijn een woning te kopen.
Zulke verhalen blijven hangen.
“Mijn tante belde mij vorig jaar nog en zei: ‘Hier werk je een paar dagen en je hebt al meer dan het maandloon in Paramaribo.’ Dat zet je aan het denken,” vertelt een 28-jarige ICT’er die nu serieuze plannen maakt om te vertrekken.
De economische situatie in Suriname versterkt dat gevoel. De meeste jongeren geven aan dat ze wel wíllen blijven, maar de rek eruit is. Sparen lukt nauwelijks en de kans op een hypotheek is minimaal.
Wat opvalt is dat veel potentiële migranten zich emotioneel verscheurd voelen. Ze willen hun familie in Suriname niet achterlaten, maar zien in Nederland wél uitzicht op stabiliteit en groei.
De verhalen uit Nederland zijn dan ook meer dan praatjes. Ze vormen een constante herinnering aan wat mogelijk is maar dan ergens anders.
En voor veel jongeren lijkt het alsof de klok doortikt. “Als ik nog iets wil opbouwen, moet ik nu gaan,” zegt een studente uit Commewijne.
Zo groeit onderhuids het gevoel dat wie hier blijft, misschien achterblijft.
Jennifer is hoofdredacteur bij GFC Nieuws.
Contact: jennifer@gfcnieuws.com of WhatsApp.
