In Paramaribo en andere delen van Suriname zijn er mensen die bewust winkels mijden waar het personeel geen Nederlands spreekt.
Hoewel Suriname bekendstaat om zijn meertaligheid en culturele diversiteit kiezen sommige klanten er toch voor om alleen bedrijven te ondersteunen waar ze zich verstaan en gerespecteerd voelen in de officiële taal van het land.
Volgens verschillende bewoners gaat het hen niet zozeer om afkeer van andere talen, maar om het gevoel van communicatiegemak en klantvriendelijkheid.
“Als ik iets vraag over een product en de verkoper begrijpt me niet goed of praat terug in een taal die ik niet beheers, voel ik me buitengesloten,” vertelt een bejaarde vrouw uit Tourtonne 5 aan GFC Nieuws.
Vooral oudere mensen geven aan dat ze zich ongemakkelijk voelen wanneer personeel onderling praat in een taal die zij niet verstaan, zoals het Mandarijn, Spaans, Portugees, Hakka of Hindi.
Er speelt ook een dieper gevoel mee, geven sommigen aan. Nederlands is niet alleen de officiële voertaal, maar wordt ook gezien als een verbindend element in ons land met veel etnische groepen.
Wanneer een winkel consequent geen Nederlands gebruikt, ervaren sommige klanten dat als een gebrek aan respect of interesse in bredere communicatie met de samenleving.
Toch zijn er ook mensen die het geen probleem vinden en juist de taaldiversiteit als charme zien. Maar het verschil in houding leidt soms tot spanningen en discussies.
Voor ondernemers kan dit een belangrijk signaal zijn: verstaanbaarheid en taalkeuze kunnen direct invloed hebben op klantbeleving en koopgedrag.
Jennifer Atmo is hoofdredacteur bij GFC Nieuws.
Contact: jennifer@gfcnieuws.com of WhatsApp.
