In Nederland worden Surinamers met een lichte huid en glad haar soms gezien als Marokkaans of Turks.
Dat blijkt uit een recente analyse van lifestyle-expert Patricia Wong.
De reacties op haar uitleg zijn verdeeld, maar één ding valt op: de manier waarop huidskleur wordt waargenomen, verschilt sterk tussen Suriname en Nederland.
In Suriname wordt een ‘lichte huidskleur’ vaak breed geïnterpreteerd. Iemand met een lichte caramelkleurige huid, van bijvoorbeeld Creoolse komaf, wordt al snel ‘licht’ of ‘blank’ genoemd.
Ook een Hindostaanse of Javaanse persoon die iets lichter is dan gemiddeld, kan in Suriname als ‘wit’ worden bestempeld.
De term is dus relatief, afhankelijk van het referentiekader binnen de Surinaamse samenleving.
In Nederland ligt dat anders. Daar telt niet alleen de huidskleur, maar ook het fenotype: uiterlijke kenmerken zoals de vorm van de ogen, neus of haarstructuur.
Iemand met een lichte huid maar duidelijke niet-Europese gezichtskenmerken wordt in Nederland vaak toch als ‘gekleurde’ of ‘niet-witte’ persoon gezien.
Volgens Patricia Wong zorgt dit verschil in waarneming regelmatig voor verwarring en ongemakkelijke situaties.
Surinamers die zich in eigen land nooit als ‘anders’ hebben gevoeld, merken in Nederland ineens dat ze in een andere categorie vallen.
Ze krijgen vaker te maken met vooroordelen, juist omdat ze in Nederland niet automatisch als ‘wit’ worden gezien, ondanks hun lichte huid.
Jennifer Atmo is hoofdredacteur bij GFC Nieuws.
Contact: jennifer@gfcnieuws.com of WhatsApp.
