DNL-voorzitter Dharm Mungra schrijft in een opiniestuk aan GFC Nieuws over de verkiezingen van 25 mei—een moment dat volgens hem had kunnen uitgroeien tot een keerpunt in de Surinaamse politiek.
Hij spreekt over gemiste kansen, politieke manipulatie en de kracht van zuivere politiek.
Hieronder volgt zijn volledige kijk op deze kwestie:
25 mei had een keerpunt kunnen zijn. Wij van DNL streden niet voor macht, niet voor persoonlijke belangen, maar voor een eerlijke, integere politiek die de stem van de gewone burger weer centraal zou stellen.
We boden transparantie aan waar anderen voor geheimhouding kozen. We stelden concrete doelen tegen corruptie, armoede en criminaliteit, terwijl de gevestigde partijen zwegen en hun traditionele achterban mobiliseerden met oude beloftes.
Ondanks alles koos bijna 40% van de kiezers ervoor thuis te blijven. Terwijl wij vochten tegen het systeem, behielden de gevestigde machten hun positie, gesteund door de financiële elite en politieke manipulatie.
Dit is geen simpel verkiezingsverlies. Dit is een gevecht tegen een diepgeworteld systeem dat alle pogingen tot verandering verstikt.
Het dilemma van de zwevende kiezer
Wat gebeurt er als mensen hun geloof in verkiezingen verliezen? Ze trekken zich terug. Ze laten hun stem verloren gaan. Niet uit onverschilligheid, maar uit pure wanhoop.
Deze verkiezing draaide om die wanhoop. Het vertrouwen van het volk was verwoest door decennia van gebroken beloftes, corruptie en het kopen van stemmen.
Wij boden een alternatief—een zuivere, eerlijke politiek waarin een keurmerk voor integriteit en transparantie de norm moest worden.
Maar de afkeer tegen alles wat politiek heet was zo diepgeworteld, dat zelfs een beweging die eerlijk wilde zijn niet voldoende was om hen terug te winnen.
En de gevestigde orde? Zij wisten dit. Ze wisten dat als ze de zwevende kiezer niet konden winnen, ze hem moesten laten verdwijnen.
De rol van kapitaal en manipulatie in de verkiezingen
Democratie zou moeten gaan over de wil van het volk. Maar op 25 mei bleek opnieuw dat geld de touwtjes in handen heeft.
Wij kozen er bewust voor om te werken met ‘zweetgeld’—eigen middelen, opgebouwd door hard werken. Geen donaties van de elite, geen financiële invloed van de grote spelers. Maar dat had een prijs.
Terwijl wij onze campagne moesten beperken, konden gevestigde partijen miljoenen besteden aan propaganda, gesponsorde exposés en zelfs directe beïnvloeding van kiezers.
Onze kandidaten op RR- en DR-niveau kregen te maken met omkoperij en manipulatie—het politieke systeem deed er alles aan om verandering te frustreren.
Debatten? Uitgesloten. Media-aandacht? Gemarginaliseerd. Het volk? Bewust afgeleid van echte alternatieven.
De kracht en de beperking van zuivere politiek
Onze strijd was niet alleen een verkiezingscampagne. Het was een statement: dat politiek zuiver kan zijn, dat macht niet gekocht hoeft te worden, dat principes boven geld staan.
Maar het is een harde realiteit: zuivere politiek wint niet in een corrupt systeem zonder de massa achter zich. Geld dicteert wie zichtbaar is en wie niet.
Macht dicteert welke stemmen gehoord worden en welke worden gesmoord. Toch is de strijd niet verloren.
Dit was een gevecht, maar geen einde. We hebben laten zien waar de zwakke plekken liggen en waar we moeten versterken.
Conclusie: Waar gaan we vanaf hier naartoe?
Het systeem heeft zichzelf opnieuw beschermd. Maar dat betekent niet dat we ophouden met vechten.
De uitslag van 25 mei laat zien dat de gevestigde orde zichzelf in stand kan houden, zolang het volk niet in opstand komt.
Daarom moeten we leren, ons herorganiseren, en zorgen dat de stem van de gewone burger niet nog een keer verloren gaat.
Verandering gebeurt niet in één verkiezing. Het is een beweging—een langzame maar onvermijdelijke kracht.
25 mei was een les. En nu is het tijd om te zorgen dat die les leidt tot een toekomst waarin eerlijke politiek wél wint.
S. King maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
