Daklozen in Suriname vormen een toenemende uitdaging voor het verkeer

In Suriname is de aanwezigheid van mensen met mentale problemen, vaak ook thuis- en daklozen, in het verkeer een steeds groter probleem.

Deze kwetsbare groep zwerft door drukke straten, steekt onverwachts over en veroorzaakt gevaarlijke situaties.

Hun gedrag leidt niet alleen tot ongemak, maar brengt ook serieuze risico’s met zich mee voor zowel weggebruikers als henzelf.

Om meer inzicht te krijgen in deze problematiek sprak GFC Nieuws met Stichting Een Momentje Thuis, die zich inzet voor thuis- en daklozen.

“Meer aandacht nodig voor psychisch gestoorden in het verkeer”

Ondervoorzitter Nancy Leetz-Nathoenie en voorzitter Izaak Leetz uiten hun zorgen en benadrukken dat een structurele aanpak door de overheid en het Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS) dringend noodzakelijk is.

Nancy geeft aan dat ze de situatie zowel storend als zorgwekkend ervaart. “De gewone daklozen staan meestal aan de kant van de weg om geld te vragen, maar psychisch gestoorden lopen vaak midden op straat. Dat brengt grote risico’s met zich mee,” legt ze uit.

Ze wijst specifiek op de rol van PCS en de overheid. “Veel van deze mensen komen van PCS. Ze worden daar verzorgd en staan vervolgens weer op straat, waar ze voor onrust zorgen. Je ziet hen vaak al vanaf de Letitia Vriesdelaan, Gravenstraat, Zwartenhovenbrugstraat en vooral aan de Waterkant.”

“Meer opvang en begeleiding noodzakelijk”

Volgens Nancy ligt de oplossing in betere faciliteiten en begeleiding. “De overheid moet ingrijpen door meer opvangmogelijkheden te creëren. Dan kunnen deze mensen op een veilige manier worden geholpen.”

Ze merkt ook op dat er psychisch gestoorden zijn die niet bij PCS geregistreerd staan en eveneens een grote uitdaging vormen voor de samenleving.

“Zorg voor een thuis en gepaste zorg”

Voorzitter Izaak Leetz onderstreept de ernst van de situatie en het gebrek aan zorg en opvang.

“Deze mensen worden vaak aan hun lot overgelaten. Niemand kijkt naar hen om. Ze moeten zelf zien te overleven, wat leidt tot bedelen en soms dwingend gedrag. Hun aanwezigheid op de weg brengt niet alleen henzelf, maar ook weggebruikers in gevaar,” zegt Izaak.

Hij benadrukt dat de verantwoordelijkheid bij de overheid ligt. “De overheid moet veilige plekken creëren waar deze mensen kunnen worden opgevangen. Hoe kwetsbaar ze ook zijn, het blijven onze broeders en zusters. Met een veilige woonplek, tijdige maaltijden, medicatie en begeleiding kan de situatie echt verbeteren.”

Izaak en Nancy pleiten voor meer empathie en actie vanuit de samenleving en beleidsmakers om deze kwetsbare groep te ondersteunen en een veiliger verkeer te waarborgen.

Foto ter illustratie