Wandelen lijkt terrein te winnen onder Surinamers in Nederland maar harde cijfers ontbreken

In verschillende Nederlandse steden lijkt wandelen aan populariteit te winnen onder Surinaamse Nederlanders.

Vaker worden er groepjes gezien in parken, langs het water of in woonwijken, vooral in de ochtenden en vroege avonden.

Of het hier om een echte trend gaat is moeilijk te zeggen. Er is namelijk geen specifiek onderzoek gedaan naar het wandelgedrag van deze gemeenschap.

Toch wijzen anekdotische signalen en gesprekken in steden als Almere, Amsterdam en Rotterdam erop dat steeds meer mensen van Surinaamse afkomst bewust kiezen voor deze eenvoudige vorm van beweging.

Voor sommigen is het een manier om op een laagdrempelige manier aan hun gezondheid te werken, voor anderen is het juist een rustmoment om gedachten te ordenen of even uit de drukte te stappen.

Gezondheidsvoorlichters juichen de ontwikkeling toe. Surinaamse Nederlanders behoren tot de groepen met een relatief hoger risico op aandoeningen zoals diabetes type 2 en hoge bloeddruk.

Wandelen wordt dan ook vaak aanbevolen als eerste stap richting een gezonder leven.

Daarnaast heeft wandelen een sociaal element dat goed past bij de cultuur van ontmoeting en samenzijn.

In sommige buurten ontstaan spontaan wandelgroepjes waarin ervaringen worden gedeeld en vriendschappen worden opgebouwd.

Hoewel harde cijfers ontbreken, is het duidelijk dat deze vorm van beweging past bij de behoefte aan balans, gezondheid en verbondenheid.

Als deze ontwikkeling zich doorzet, kan wandelen uitgroeien tot meer dan een gezondheidsmaatregel, het kan een waardevol onderdeel worden van het dagelijks leven voor Surinamers in Nederland.