Het recente nieuws over de uitbreiding van de vloot van Fly AllWays met de komst van een Airbus A320 is niet alleen een mijlpaal voor de particuliere luchtvaartmaatschappij, maar roept ook vragen op over de toekomst van de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM).
Fly AllWays heeft bewezen dat groei en modernisering mogelijk zijn zonder politieke inmenging, terwijl SLM, een nationale carrier, stagneert door overmatige overheidspolitisering.
Hoe kan het dat een particuliere onderneming wél vooruitgang boekt, terwijl de SLM blijft worstelen?
Fly AllWays, die haar eerste Airbus A320 ontving, bewijst dat strategische investeringen en een gefocuste benadering kunnen leiden tot modernisering en expansie.
Het toestel, dat eerder voor Alaska Air vloog, zal in de komende maanden grondig gecertificeerd worden en is bedoeld voor de groei van de regionale vluchten, in lijn met de toenemende vraag in Suriname, vooral door de bloeiende olie- en gasindustrie.
Maar hier rijst de vraag: waarom is de SLM, ondanks haar nationale status, niet in staat om hetzelfde te doen?
Het probleem ligt deels bij de overmatige politieke inmenging en de publieke structuur die de besluitvorming van de luchtvaartmaatschappij beheersen.
In plaats van strategisch te opereren en zich aan te passen aan de marktomstandigheden, wordt SLM vaak gedwongen beslissingen te nemen op basis van politieke overwegingen in plaats van zakelijk belang.
De SLM heeft de laatste jaren geen significante veranderingen ondergaan in haar vloot, terwijl Fly AllWays wel stappen heeft gezet naar vernieuwing en groei.
De kritieke vraag die we ons moeten stellen is: zal de SLM haar positie behouden in het luchtvaartlandschap van Suriname, of zal het zich langzaam maar zeker moeten overgeven aan de concurrentie van particuliere maatschappijen die flexibeler opereren en beter inspelen op de marktvraag?
S. Mahangi
