GFC NIEUWS- Geen seks voor het huwelijk, maar ook geen seks na het huwelijk. Stephanie Muller, 23, kwam er na haar bruiloft achter dat ze vaginisme heeft, een medische aandoening die seks erg lastig of zelfs onmogelijk maakt.
Stephanie en haar man Andrew, 31, besloten geen seks voor het huwelijk te hebben. “We zijn allebei christelijk en geloven dat dit Gods bedoeling is. Na onze bruiloft mocht het dus eindelijk, maar het lukte gewoon niet op onze huwelijksnacht en liep ik een infectie op die drie maanden duren.”
Stephanie en Andrew trouwden 2017 na een relatie van twee jaar.
“Nadat ik genezen was van de infectie probeerde wij het weer, maar het lukte nog steeds niet. Het was heel frustrerend. Ik voelde me schuldig tegenover mijn man. Uiteindelijk besloot ik toch maar naar de huisarts te gaan. Na een onderzoek kwamen wij erachter dat ik vaginisme heb”.
Dit betekent dat de spieren rond de vagina zich constant aanspannen. Deze spanning of verkramping maakt het onmogelijk om iets in te brengen in de vagina. “Ik had er zelf nog nooit eerder van gehoord, maar dit was dus ook de reden dat wij geen seks konden hebben. Eindelijk begreep ik wat er met me aan de hand was! Het was me nooit gelukt om tampons in te brengen, maar hier had ik verder niks achter gezocht.”
Stephanie werd verwezen naar het Women’s Veganism Centrum in New York voor behandeling, maar haar verzekerde dekte die behandeling niet waardoor ze een drug kreeg voorgeschreven die haar moest helpen om haar spieren te ontspannen tijdens seks, echter zonder resultaat.
In januari 2019 onderging het koppel een vijf maanden therapiebehandeling in het centrum en is Stephanie genezen.
“Ik durfde niet te praten over mijn toestand, omdat er toch een soort taboe op ligt. In de christelijke wereld heeft dit taboe nog een extra lading, omdat er sowieso minder over seks wordt gepraat. Veel vrouwen kennen het begrip ‘vaginisme’ niet en denken dat de problemen rondom seks aan zichzelf liggen en dat ze zich niet moeten aanstellen. Dit is niet waar.
“Tegen andere vrouwen die nu denken: ‘Dit heb ik ook!’ zou ik willen zeggen: Schaam je niet. Zoek hulp, want een huisarts kan je echt verder helpen. Zij maken dit veel vaker mee en zijn wel wat gewend. Blijf vooral relaxed en onthoud: het is niet jouw schuld,” aldus Stephanie.
