Voor jonge koppels in Suriname is een eigen huis bijna onhaalbaar geworden

Voor jonge koppels in Suriname met een reguliere baan is het tegenwoordig haast onmogelijk om zonder financiële steun van familie of derden een huis te kopen of bouwen.

Dat stelt lifestyledeskundige en trendwatcher Patricia Wong in gesprek met GFC Nieuws. Volgens haar lopen veel jonge stellen die samen een toekomst willen opbouwen direct vast op de woningmarkt.

“Een eigen huis kopen is voor veel starters simpelweg niet haalbaar zonder hulp,” zegt Wong. “Zelfs huren op een redelijk niveau slokt vaak al één volledig maandsalaris van een koppel op.”

En dat zorgt volgens haar niet alleen voor financiële stress, maar ook voor het uitstellen van belangrijke levenskeuzes, zoals kinderen krijgen of carrière maken.

“Het legt een constante druk op jonge relaties en op hun gevoel van zelfstandigheid.”

Het schrijnende is volgens Wong dat dit vroeger heel anders was.

“Kijk naar de generatie die nu 60-plus is: zij konden met een normale baan bij bijvoorbeeld een overheidsinstantie of een commerciële werkgever een lening afsluiten en in relatief korte tijd een huis bouwen of kopen,” legt ze uit.

“Er was ruimte om te sparen, de bouwkosten waren betaalbaar en het banksysteem was toegankelijker.”

Tegenwoordig is die realiteit totaal veranderd. Ondanks twee inkomens kunnen jonge koppels amper rondkomen, laat staan sparen.

“Veilig en fatsoenlijk wonen is een basisbehoefte, maar in veel wijken zijn de huurprijzen zó hoog dat sparen voor een eigen huis praktisch onmogelijk is.”

Het gevolg is dat veel jongeren noodgedwongen bij hun ouders blijven wonen of genoegen moeten nemen met woonruimte in minder veilige of verwaarloosde buurten.

“Hun onafhankelijkheid wordt uitgesteld, en dat heeft directe invloed op gezinsvorming, loopbaankeuzes en mentaal welzijn.”

Ze pleit voor doelgericht beleid rond starterswoningen en eerlijke financieringsmogelijkheden voor jongeren. “De wil is er, de inzet ook.

Maar de kansen zijn nu veel kleiner dan twee generaties geleden – en dat moeten we als samenleving erkennen en aanpakken.”