Suriname is gezegend met talloze rivieren, kreken en meren die dagelijks gebruikt worden voor transport, visserij en ontspanning.
Varen is diep verankerd in het leven van veel inwoners, maar de keerzijde is dat er nog te vaak te weinig aandacht wordt besteed aan veiligheid.
Juist daarom groeit de roep om strengere regels en consequente naleving van het dragen van zwemvesten.
Hoewel vrijwel elke boot een aantal reddingsvesten aan boord heeft, worden die meestal in de opslag gelaten.
Veel mensen zien het nut niet in en geven aan dat ze kunnen zwemmen. Toch benadrukken deskundigen dat dit een misvatting is.
Zwemmen in kalm water is onvergelijkbaar met de realiteit van sterke stroming, slecht weer of een ongeluk midden op de rivier. Een vest kan dan het verschil maken tussen overleven en verdrinken.
De overheid heeft dit signaal opgepakt en voert de laatste tijd striktere controles uit op het water.
Booteigenaren worden niet alleen verplicht om voldoende vesten mee te nemen, maar ook om erop toe te zien dat passagiers ze daadwerkelijk dragen.
Overtreders riskeren forse boetes en in bepaalde gevallen kan zelfs de boot in beslag worden genomen.
Vooral kinderen vormen een aandachtspunt. Autoriteiten en hulpdiensten waarschuwen ouders nadrukkelijk dat jonge passagiers nooit zonder vest aan boord mogen zijn.
Ook ervaren zwemmers kunnen in paniek raken of door verwondingen niet meer in staat zijn zichzelf boven water te houden.
De boodschap is helder: een zwemvest is geen luxe, maar een levensreddend hulpmiddel. Wie in Suriname het water opgaat, draagt voortaan verantwoordelijkheid en dat begint met het aantrekken van een vest.