Vegetarisch aanbod blijft in Suriname achter vergeleken met groeiende keuze in Nederland

zuurgoed groenten fruit suriname supermarkt boodschappen

Een snelle blik in de koelschappen of menukaarten laat het al zien: Suriname loopt duidelijk achter op het gebied van vegetarische en veganistische keuzes.

Terwijl in Nederland steeds meer supermarkten en restaurants inspelen op deze groeiende levensstijl, blijft het aanbod hier beperkt en vaak prijzig.

In 2023 was 25% van de hoofdmaaltijden in Nederland vegetarisch. Ongeveer 5% eet geen vlees, 22% is flexitariër. Vooral jongeren en vrouwen kiezen vaker plantaardig.

De vleesconsumptie daalt licht, vooral vanwege klimaat, gezondheid en kosten. Het aandeel plantaardige eiwitten stijgt, van 38% in 2010 naar 43% in 2021.

Wie in Suriname bewust plantaardig wil eten, moet goed zoeken en soms diep in de buidel tasten, blijkt uit een mini- onderzoek van GFC Nieuws Lifestyle.

In de grotere steden van Nederland zijn vleesvervangers zoals tempé, seitan, jackfruit en plantaardige burgers niet meer weg te denken.

Ook gerechten als linzencurry, couscous met gegrilde groenten of wraps met falafel en hummus zijn inmiddels vaste onderdelen van menukaarten.

In Suriname daarentegen zijn het vooral traditionele gerechten met vlees of vis die domineren. Vegetarische opties zijn meestal beperkt tot bijgerechten of eenvoudige salades.

Uit gesprekken met winkeliers en restauranthouders uit Paramaribo blijkt dat de vraag naar veganistische producten nog niet groot genoeg is om een breed assortiment te rechtvaardigen.

Veel consumenten zijn bovendien gehecht aan de klassieke Surinaamse keuken, waarin vlees vaak een hoofdrol speelt. Daarbij komt dat sommige plantaardige producten geïmporteerd moeten worden, wat de prijs verhoogt.

Toch is er een kleine, maar groeiende groep mensen die bewust minder dierlijke producten consumeert, uit gezondheidsredenen of uit zorg voor het milieu.

Voor hen blijft het voorlopig een uitdaging om voldoende variatie te vinden zonder elke keer dezelfde gerechten te moeten eten.

Als deze trend in Suriname doorzet, kan het aanbod in de toekomst wel toenemen, maar voorlopig blijft de keuze nog beperkt.