Suriname kent meer eenzaamheid door gebrek aan diepgang in sociale relaties

Oppervlakkige gesprekken, vrolijke gezichten en altijd zeggen dat alles goed gaat – dat is de norm in Suriname.

Maar wat gebeurt er achter gesloten deuren? Hoeveel mensen voelen zich eigenlijk écht begrepen?

Lifestyledeskundige Patricia Wong van GFC Nieuws ziet een patroon. “Toen ik nog in Nederland woonde, was men op relationeel vlak een stuk opener. Mensen durfden zichzelf bloot te stellen.”

In Suriname is dat anders. Hier wordt al snel gezegd dat het goed gaat, zelfs als dat niet zo is. Dit gebeurt niet alleen tegenover collega’s en kennissen, maar zelfs binnen families en hechte vriendschappen.

“We laten het achterste van onze tong niet zien. Dat maakt dat relaties vaak oppervlakkig blijven,” legt ze uit.

Onderzoek wijst uit dat kwetsbaarheid tonen juist helpt om diepere connecties te maken.

Dr. Brené Brown, onderzoeker aan de University of Houston, zegt: “Als we echt verbonden willen zijn, moeten we ons kwetsbaar durven opstellen.”

Maar in Suriname is dat makkelijker gezegd dan gedaan.

Wong merkt dat er een misvatting heerst over hoe Nederlanders met elkaar omgaan.

“Je hoort vaak dat mensen zeggen dat Nederlanders koel en kil zijn, maar ik ervaarde juist het omgekeerde. Ze delen hun gevoelens en gedachten zonder schroom, en dat schept een hechte band.”

Volgens haar zou het goed zijn als Surinamers leren om iets opener te zijn over hun gevoelens.

“Echte vriendschap gaat verder dan alleen gezellig samen zijn. Het betekent ook dat je durft te delen wat je bezighoudt, zonder bang te zijn voor oordeel.”

Foto ter illustratie.