Een wit licht dat aanvoelt als pure liefde, een onbeschrijflijk mooie plek in de hemel zonder zorgen, een diep gevoel van thuiskomen, het klinkt als iets uit een film.
Toch zijn er mensen die beweren dit zelf te hebben meegemaakt, tijdens een korte periode waarin hun hart stopte met kloppen.
In landen als de Verenigde Staten en inmiddels ook in Nederland komen deze verhalen steeds vaker aan het licht. Maar in Suriname rust er nog altijd een zwaar taboe op het delen van zulke ervaringen.
GFC Nieuws Lifestyle sprak met een Surinaamse vrouw die uit angst voor onbegrip anoniem wil blijven.
Ze is eind dertig en kreeg enkele jaren geleden van artsen in Suriname te horen dat ze leed aan een ernstige ziekte met weinig kans op genezing.
Vastbesloten om te vechten voor haar leven, reisde ze af naar het buitenland voor een alternatieve behandeling. Daar gebeurde iets wat haar kijk op het leven voorgoed veranderde.
Tijdens een operatie verloor ze plots het volledige bewustzijn. Volgens de artsen stond haar hart enkele minuten stil en moest er een cardioversie worden uitgevoerd om haar hartslag weer op gang te brengen.
“Ik voelde me loskomen van mijn lichaam,” vertelt ze. “Ik zweefde boven mezelf en zag de dokters rondom mijn bed. Maar ik voelde geen angst.
Het was alsof ik gedragen werd naar een andere wereld. Een wit licht trok me aan. Het straalde niets anders uit dan liefde, warmte, vrede. Alles wat we hier op aarde proberen te vinden, was daar. Het is daar geweldig, niet met woorden te beschrijven.”
Ze omschrijft de plek als een fantastische, onvoorstelbaar mooie wereld waarin ze zich volledig geaccepteerd en geliefd voelde. Ze wilde daar blijven, maar hoorde een stem die telepathisch zei dat haar tijd nog niet gekomen was.
Niet veel later werd ze wakker, terug in haar lichaam, in het ziekenhuisbed.
Het meest opmerkelijke is dat haar medische toestand snel begon te verbeteren. Artsen konden geen verklaring geven voor haar onverwachte herstel.
“Ze waren verbaasd. Maar ik wist diep vanbinnen: ik moest terugkomen. Niet voor mezelf, maar om in dienst te zijn van mijn medemens.”
Toch heeft ze haar ervaring tot voor kort alleen met haar familie gedeeld. “Ik durf het niet hardop te zeggen in het openbaar. In Suriname denkt men al gauw dat je niet spoort als je zoiets vertelt.”
“Maar ik kan mensen echt erop wijzen dat ze niet zoveel hoeven te treuren om hun geliefden die zijn overleden,” zegt ze zacht.
“Ze zijn op een plek waar alleen liefde bestaat en ik weet nu zeker dat ze het daar oneindig veel beter hebben dan hier.
En het voelde niet als een droom of hallucinatie,” voegt ze eraan toe. “De werkelijkheid daar is vele malen groter en echter dan alles wat we hier op aarde ervaren.”
Wereldwijd onderzoek
Wereldwijd wordt er al jarenlang onderzoek gedaan naar bijna-doodervaringen, ook wel BDE’s genoemd.
De Amerikaanse arts dr. Jeffrey Long heeft duizenden van zulke getuigenissen verzameld en geanalyseerd.
Opvallend is dat de verhalen, ongeacht religie, leeftijd of achtergrond, opvallend veel overeenkomsten vertonen: het gevoel uit het lichaam te treden, een wit licht vol liefde, het ervaren van vrede en liefde en een sterke indruk dat men tijdelijk in een andere werkelijkheid, de aarde, is geweest en dat men weer thuis is.
Ook de Nederlandse cardioloog Pim van Lommel deed jarenlang wetenschappelijk onderzoek naar BDE’s. Zijn bevindingen werden gepubliceerd in het medische tijdschrift The Lancet.
Hij concludeerde dat bewustzijn mogelijk los kan bestaan van hersenactiviteit, iets wat de gangbare medische wetenschap nog altijd met moeite accepteert.
De getuigenis van de Surinaamse vrouw sluit nauw aan bij deze internationale bevindingen. Toch houdt ze haar verhaal voorlopig ten dele verborgen voor de buitenwereld en wil ze beslist anoniem blijven uit angst om belachelijk gemaakt te worden.
In onze samenleving waar spiritualiteit en geloof een grote rol spelen, lijkt er ironisch genoeg weinig ruimte voor persoonlijke verhalen die buiten het bekende kader vallen.
Toch groeit langzaam ook in Suriname bij sommigen het besef dat zulke ervaringen op zijn minst serieus genomen mogen worden.
Misschien is het tijd om het gesprek te openen en ruimte te bieden aan diegenen die tegen alle verwachtingen in terugkeerden met een boodschap van hoop, liefde en… een glimp van iets groters.
Jennifer Atmo is hoofdredacteur bij GFC Nieuws en een echte Surinamekenner. Ze schrijft graag over lifestyle en entertainment en is daarnaast voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke thema’s.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
