De crew van de ” Wi Na Wan, Sranan Lobi Dey” was aanwezig bij de Boeroe dey, de viering die in het teken stond van 180 jaar vestiging in Suriname van de Boeroes.
De Boeroe dey, welke vrijdag 20 juni gehouden werd in de hoofdstad van het district Saramacca, is bezocht door Marina Blankendal – Pinas, Urmy van Kallen – Redan, Monique Meursing en Mildred Alexander.
De vertegenwoordiging vond het belangrijk, dat iedere Surinamer, waar die zich ook bevindt en of vanwaar die ook komt, even hard mee telt in de eenheidsgedachten van Mama Sranan!
De groep legt speciaal de nadruk, dat ook aan deze bijzondere groep mensen aandacht wordt besteed en gegeven voor de bijdrage die zij jarenlang heeft geleverd aan de ontwikkeling van Suriname en de Surinamers.
Het ligt in de bedoeling dat hiermee de aanzet is gegeven na de start van de eerste Lobi dey van 10 mei jl, voor de hereniging van alle bevolkingsgroepen, zodat de 2e edite van de Sranan Lobi dey in het jaar 2026 een groter succes wordt.
Woordvoeder, mevr Urmy Van Kallen benadrukt verder dat hiermee ook getoond wordt hoevel respect wij voor elkaar opbrengen door elkaars evenementen te bezoeken. Zij is ervan overtuigd dat deze vorm van waardering absoluut zal bijdragen aan het verheffen van het Surinaams goed, onze brumki cultuur.
De groep heeft een evaluatie gehouden en zal de initiatiefgroep omzetten in een Stichtingsvorm, waarna met alle groeperingen in Suriname gesprekken gevoerd zullen worden om die Wi Na Wan gedachten betere vorm te geven.
Als aan Marina Pinas wordt gevraagd hoe zij zelf kijkt naar deze bijzondere dag zegt zij het volgende;
“Er valt nog zoveel te gebeuren, disi na jeje tori! A jeje e tjar’ unu fu sreka tori gi Sranan! Wij moeten onze Schepper daarom dankbaar zijn voor zijn genade en liefde!
Zij is verder enorm ingenomen dat de groep bereid is verder invulling te geven aan de oproep. “Dit stemt me enorm goed,” aldus Marina, ook wel de moeder van de groep genoemd.
Marina roept alle groeperingen op open te staan voor verandering, het is nu de tijd.
Suriname is van ons allemaal. Meki a kenki kon dat na sa Mama Sranan wani, laten wij daarom niet alleen vrede prediken met onze mond, maar ook door middel van ons handel en wandel.
“Onze daden moeten spreken, dan gaan mensen meer geloven en vertrouwen hebben in wat wij zeggen”, zegt een gemotiveerde Mildred Alexander van de groep.
“Dit wat ik hier heb meegemaakt was zo uniek, je ziet de eenheid onder deze bevolkingsgroep en dat is wat wij willen voor alle groepen om het Suriname te vormen dat wij graag willen zien en tonen aan de wereld”.
Sheryl D. Gallant maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
