De Nota van Wijzigingen had een krachtige en historisch belangrijke stap kunnen zijn, maar is teleurstellend en respectloos jegens de rechthebbenden, schrijft ACT Guianas in een verklaring.
Vrijdag 21 februari had een historische mijlpaal kunnen zijn voor Suriname, niet alleen voor de inheemse en tribale volken, maar ook voor het bedrijfsleven en andere belanghebbenden.
Suriname blijft een van de laatste landen in de regio zonder wettelijke erkenning van collectieve rechten van inheemse en tribale volken.
In plaats van een solide en toekomstbestendige wet is er een ontoereikend voorstel ingediend.
Verzwakking van de wet
Eerder overeengekomen en breed gedragen bepalingen zijn zonder duidelijke rechtvaardiging verwijderd.
Voorbeeld: de bepaling dat inheemse volken de oorspronkelijke bewoners van Suriname zijn.
Er is geen rekening gehouden met internationale verdragen en rechterlijke uitspraken die de Staat Suriname verplichten collectieve rechten te erkennen.
Collectief eigendom is vervangen door een systeem waarin gemeenschappen enkel domeingrond kunnen aanvragen via een externe entiteit.
Wijzigingen zijn in besloten kring doorgevoerd, zonder de FPIC-procedure (Free, Prior and Informed Consent) te volgen.
De wet valt onder het Ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer (GBB), wat suggereert dat het slechts wordt gezien als een regulier gronduitgifteproces in plaats van een erkenning van fundamentele rechten.
Gebrek aan visie en transparantie
De regering heeft nagelaten een samenhangend en helder beleid te formuleren over collectieve rechten.
Ministers hanteren hun eigen interpretatie van de wet zonder gezamenlijke visie of concrete rolverdeling.
Sinds 2021 ontbreekt een strategisch plan om inheemse en tribale volken en de bredere samenleving te verenigen rond deze wetgeving.
Het Parlement startte het proces, maar er werden ook commissies geïnstalleerd met uiteenlopende inzichten, wat leidde tot een gebrek aan eenduidige richting.
De haastige goedkeuring van de wet lijkt te zijn ingegeven door de naderende verkiezingen.
Belemmering van duurzame ontwikkeling
De regering toont geen serieuze intentie om een eerlijke en rechtvaardige wet naar het Parlement te brengen.
Het gebrek aan visie belemmert niet alleen de rechten van inheemse en tribale volken, maar ook hun kansen op deelname aan decentralisatieprocessen en besluitvorming.
De ambities die de regering nationaal en internationaal verkondigt over inclusiviteit en bosbescherming worden hiermee ondermijnd.
Eerdere inspanningen tenietgedaan
Sinds 2021 is er hard gewerkt aan het creëren van draagvlak en betrokkenheid binnen de gemeenschappen.
Dialoog en consultaties hebben geleid tot de totstandkoming van de concept-Raamwet Collectieve Rechten van Inheemse en Tribale Volken.
De huidige Nota van Wijzigingen doet afbreuk aan deze inspanningen en negeert de fundamentele rechten en wensen van de betrokken gemeenschappen.
