Robby Tjauw-Foe pleit voor een politiek waarin verschil geen zwakte is maar kracht

In deze tijd van politieke spanningen en partijdiscipline roept commentator Robby Tjauw-Foe op tot een bewustere democratie in Suriname.

In zijn opiniestuk die hij naar GFC Nieuws heeft gestuurd wijst hij op de noodzaak van balans tussen coalitie en oppositie en het belang van gewetensvolle vertegenwoordiging boven blinde partijtrouw.

Tjauw-Foe schrijft het volgende.

Waarom bestaan er oppositie en coalitie in de politiek van Suriname? Waarom voelen sommige parlementariërs zich gevangen in partijdiscipline, zelfs wanneer hun geweten anders spreekt? En hoe kunnen we daar als volk bewust mee omgaan?
Deze vragen raken niet alleen aan hoe ons systeem werkt, maar aan de groei van ons bewustzijn als samenleving.

Waarom oppositie en coalitie?

In een democratische staat als Suriname bestaat er een regeringscoalitie: partijen die samen het land besturen, en een oppositie: partijen die het beleid controleren, bevragen en alternatieven bieden.
Deze structuur is geen vijandige tweestrijd, maar een noodzakelijke balans tussen:

• Daadkracht (coalitie)
• Bewustzijn en reflectie (oppositie)

Zoals het lichaam zowel een hart nodig heeft om te pompen, als longen om te ademen, zo heeft een samenleving tegengestelde krachten nodig die in samenwerking het leven mogelijk maken.
Tegenkrachten zijn geen obstakel. Ze zijn wat voorkomt dat macht ontspoort en burgers worden vergeten.

De rol van parlementariërs: niet klakkeloos volgen, maar bewust vertegenwoordigen

Wat veel mensen niet weten, is dat volksvertegenwoordigers vaak onder druk staan om loyaal te stemmen met de partij, zelfs als ze zich innerlijk verzetten tegen een bepaald wetsvoorstel of beleid.

Met name in coalitiepartijen is het nog altijd een taboe om af te wijken van de partijlijn – zelfs wanneer het geweten van de parlementariër iets anders zegt.

Er heerst een cultuur van angst – voor uitsluiting, verlies van positie, of het breken van de partij-eenheid.
Maar deze vrees blokkeert iets veel groters: de vrijheid om werkelijk dienstbaar te zijn aan het volk.

Een parlementariër is niet gekozen om slechts de hand op te steken voor partijvoorstellen, maar om vanuit eigen inzicht en moreel kompas te spreken en te stemmen.

Loyaliteit aan waarheid is belangrijker dan gehoorzaamheid aan partijbelang.
Wanneer gewetens worden onderdrukt uit angst, raakt een samenleving haar morele kompas kwijt.

Coalitie en oppositie als natuurlijk evenwicht

In het leven bestaan alle dingen in polaire krachten:

• Warmte ↔ Koelte
• Spanning ↔ Ontspanning
• Actie ↔ Stilte

Zo ook in de politiek:

• Coalitie brengt beweging en richting
• Oppositie brengt vragen en correctie

Als beide hun werk goed doen – niet uit ego, maar uit dienstbaarheid – ontstaat er iets dat boven partijen uitstijgt: wijs bestuur.
Maar als de coalitie haar leden onder druk zet om te volgen, en de oppositie slechts wil saboteren, dan verliest het parlement haar essentie: de stem van het volk.
Echte kracht zit niet in uniformiteit, maar in de vrijheid om met bewustzijn te verschillen.

Aan het volk: niet alleen volgen, maar begrijpen

Bewustzijn in de politiek begint bij bewustzijn in het volk.
Wanneer burgers hun vertegenwoordigers niet meer controleren, vragen stellen, of weten hoe het parlement werkt, ontstaat ruimte voor misbruik, angst en stilzwijgen.

Daarom is deze boodschap niet alleen voor de Assembleeleden, maar ook voor jou – burger, ouder, student, ondernemer:
Vraag je af:

• Is mijn parlementariër werkelijk mijn stem?
• Durft hij of zij tegen de partijlijn in te gaan als dat nodig is?
• En wat doe ik als burger om dat bewustzijn levend te houden?

De weg vooruit: innerlijke vrijheid boven uiterlijke macht

We staan als land voor de kans om een nieuwe politieke cultuur te ontwikkelen:

• Waar verschillen niet worden gevreesd, maar gerespecteerd
• Waar politieke besluitvorming gedragen wordt door geweten en inzicht
• Waar een parlementariër mag zeggen: “Ik stem nee, omdat ik ja wil zeggen tegen het volk.”

Angst voedt volgzaamheid. Bewustzijn voedt verantwoordelijkheid.
Politiek wordt pas krachtig als haar leden innerlijk vrij zijn.

Tot slot: een oproep tot volwassen democratie

Dit is een uitnodiging tot politieke volwassenheid.
Deze boodschap is er niet alleen voor politici, maar ook voor iedereen die luistert en wil begrijpen. Voor partijleiders, voor jongeren, voor de pers, voor ons allemaal.
Laten we een samenleving bouwen waarin:

• Coalitie en oppositie geen vijanden zijn, maar medebewakers van balans
• Parlementariërs geen stemmachines zijn, maar gewetensvolle vertegenwoordigers
• Het volk geen publiek is, maar een bewuste kracht in het midden van het bestuur

Wanneer we ruimte creëren voor eerlijke twijfel, gewetensvolle keuzes en constructief verschil, wordt politiek niet langer een strijdtoneel – maar een bron van innerlijke kracht en nationale eenheid.