Het moet maar eens afgelopen zijn met al die onzinaangiftes, vindt de Britse politie. Neem bijvoorbeeld de klacht over de hond die bij iemand op de stoep een grote boodschap had gedaan: puur racisme, vond de klager.
Er wordt snel en veel geklaagd, klaagt de politie. In 2015 en 2016 werden meer dan 2500 “haatincidenten” geregistreerd.
Daar zaten bij: een envelop die door de post geopend en opnieuw verzegeld zou zijn, maar ook een ongeluk met een auto waar een remembrance poppy op zat. Vanwege de herdenkingsklaproos (het symbool dat in de Angelsaksische wereld wordt gebruikt als eerbewijs aan gevallenen in alle gewapende conflicten waarin leden van het Brits gemenebest stierven), meende de aangever dat de aanrijding een haatmisdrijf was.
Dan was er de betwiste beslissing in een tenniswedstrijd – nee, niet door mevrouw Williams: een vader vond dat zijn dochter de wedstrijd had verloren vanwege een racistische umpire.
De politie ergerde zich ook aan de klacht over een dode rat bij iemand in de tuin (racisme!), over de man die bibliotheekpersoneel vertelde dat hij campagne voerde voor de Brexit, en over de buschauffeur die racistisch keek.
Honden zijn regelmatig een reden tot klagen. Zo gaf iemand als haatmisdrijf op dat die was aangeblaft door een hond: racisme, vond het slachtoffer.
De criminele hond – die van de racistische drol – is overigens niet vervolgd.