Protesten afgelopen jaren waren nutteloos, eisen in Suriname zijn losse flodders

De vele protestacties in Suriname van de afgelopen bijna vijf jaar hebben uiteindelijk niets opgeleverd.

De ophef rondom bijvoorbeeld de verhoging van stroom- en brandstoftarieven was puur een storm in een glas water.

Dat zegt Suriname-analist R. Pinas in een gesprek met GFC Nieuws.

Waar zijn al die grote woorden en eisen gebleven, vraagt hij zich hardop af. Er werd geschreeuwd, er werden eisen gesteld, maar wat is er werkelijk veranderd? Niets.

De stroomtarieven zijn nog steeds torenhoog, de brandstofprijzen blijven stijgen en het volk betaalt gewoon braaf door.

Pinas stelt dat hij protestacties in Suriname nauwelijks serieus neemt. Het is altijd veel lawaai en weinig effect. Uiteindelijk knikt men en betaalt gewoon de rekening. De regering weet dat er geen echte druk is.

Volgens de analist begrijpen veel Surinamers niet eens hoe diep het probleem zit.

Ook al lijkt hun eigen stroomrekening misschien niet overdreven hoog, ze betalen alsnog indirect mee aan de krankzinnig hoge kosten van bedrijven.

Die bedrijven worden namelijk geconfronteerd met extreme energiekosten, en hoe compenseren ze dat? Door het door te berekenen aan de consument. Uiteindelijk betaalt iedereen de prijs.

EBS wint altijd. De regering wint altijd. Het volk? Dat blijft protesteren zonder enig effect.

Pinas wijst erop dat zolang men in Suriname blijft volharden in loze dreigementen zonder harde consequenties, er nooit iets zal veranderen.

Het is een patroon: men moppert, men protesteert, en men slikt het uiteindelijk toch. En de machthebbers weten dat.