Politici willen gokken in Suriname aan banden leggen met nieuwe regels

In Suriname wordt vaker gesproken over de schadelijke gevolgen van gokken voor kwetsbare gezinnen.

Verschillende politici hebben daarom voorstellen gedaan om de gokcultuur in te perken.

Een van de meest besproken ideeën is het verminderen van het aantal gokgelegenheden in wijken waar veel kansarme huishoudens wonen.

Daarnaast ligt er een plan op tafel om de openingstijden van fysieke speelhallen sterk te beperken zodat de verleiding kleiner wordt.

De discussie komt op een moment dat steeds meer gezinnen in de financiële problemen raken door gokverslaving.

Volgens betrokkenen leidt dit niet alleen tot lege portemonnees, maar ook tot spanningen in gezinnen, verwaarlozing van kinderen en zelfs tot schulden die jarenlang blijven doorwerken.

Gokken, dat vaak begint als een vorm van ontspanning of hoop op snelle winst, eindigt voor velen in een neerwaartse spiraal die relaties en toekomstplannen onder druk zet.

De vraag is of de voorstellen zonder weerstand ingevoerd kunnen worden. Exploitanten van gokhuizen zien hun inkomsten bedreigd en zullen vermoedelijk bezwaar maken.

Ook is er vrees dat strengere regels zullen leiden tot illegale gokpraktijken, waardoor de controle juist moeilijker wordt.

Toch klinkt de roep om verandering steeds luider, zeker vanuit maatschappelijke organisaties die dagelijks geconfronteerd worden met de gevolgen.

Naast de politieke plannen stellen experts van het KIVC in gesprek met GFC Nieuws dat er meer aandacht moet komen voor voorlichting en preventie.

“Denk aan campagnes op scholen, hulptrajecten voor gokverslaafden en strengere controles op leeftijdsgrenzen”, legt een woordvoerder van het KIVC uit.

Ook wordt er gepleit voor meer recreatieve alternatieven, zoals sport- en buurtactiviteiten, zodat vooral jongeren hun vrije tijd op een gezonde manier kunnen besteden.

Of de overheid de moed heeft om deze voorstellen door te voeren zal de komende jaren blijken. Wat wel duidelijk is, is dat de impact van gokverslaving zo groot is dat wegkijken geen optie meer is.